ΔΟΕ: Εξαποστάσεως εκπαίδευση χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό

Κλείσιμο των σχολείων, ομολογία αποτυχίας των μέτρων Υ.ΠΑΙ.Θ. και κυβέρνησης – Σύγχρονη εξαποστάσεως εκπαίδευση με σχολεία, μαθητές κι εκπαιδευτικούς δίχως τον απαραίτητο εξοπλισμό

​Η δεύτερη φορά που το σύνολο των σχολικών μονάδων της χώρας (πλην των μονάδων Ειδικής Αγωγής που, ορθά, παραμένουν ανοικτά αλλά δίχως καμίααπολύτως στήριξη και υγειονομική μέριμνα), έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από την πρώτη, της περασμένης άνοιξης. Κοινός τόπος είναι ο αγώνας που δίνεται από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις οικογένειές τους να ανταποκριθούν σε μια εξαιρετικά δύσκολη και εκπαιδευτικά καθημερινότητα δίχως την απαραίτητη στήριξη από την πλευρά της πολιτείας, μέσα σ’ ένα περιβάλλον όπου, λόγω της πανδημίας του ιούCOVID-19, όχι μόνο απειλούνται η ζωή και η υγεία όλων μας αλλά δοκιμάζεται και η αντοχή της κοινωνίας μας.

Ως Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εκφράζοντας το σύνολο των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης απευθύνουμε, για μια ακόμη φορά, αισθήματα ευγνωμοσύνης σε όλους αυτούς που με υψηλό το αίσθημα του καθήκοντος, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, εργάζονται άοκνα για το κοινωνικό σύνολοσυμβάλλοντας στην εξασφάλιση πολύτιμων αγαθών όπως είναι η υγεία, η ασφάλεια και η επάρκεια σε βασικά προϊόντα και ιδιαίτερα αυτούς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης, όλους τους εργαζόμενους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και στο Εθνικό Σύστημα Κοινωνικής Φροντίδας, οι οποίοι με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, με κίνδυνο της υγείας της δικής τους και των οικογενειών τους, προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο μέσα σε ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας που ήταν και είναι  εγκαταλειμμένο, θύμα των πολιτικών αυτών που με πρόσχημα την κρίση υποστελέχωσαν και υποχρηματοδότησαν τις δημόσιες δομές προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και που σε όλο το χρονικό διάστημα της ύφεσης της πανδημίας δεν στηρίχτηκε και δεν ενισχύθηκε από την κυβέρνηση, έτσι ώστε να μπορεί να αντέξει κάτω από το αφόρητο βάρος των χιλιάδων περιστατικών με τα οποία έρχεται καθημερινά αντιμέτωπο.

Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στις δύσκολες κι ιδιαίτερες αυτές συνθήκες, έδωσαν από την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς έναν άνισο αγώνα αλληλεγγύης προς τους μαθητές τους, με την ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. να κλείνει τ’ αυτιά στα εύλογα αιτήματα για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, πρόσληψη επαρκούςπροσωπικού καθαρισμού, επάρκεια πόρων για τα κατάλληλα αναλώσιμα υλικά, διενέργεια, δωρεάν,προληπτικών τεστ σε εκπαιδευτικούς και μαθητές κλπ.

Ως εκπαιδευτική κοινότητα, έχουμε κάνει σαφές ότι επιθυμούμε τα σχολεία μας να παραμείνουν ανοιχτά, αφού αποτελούν τον φυσικό χώρο ανάπτυξης της γνώσης, της κοινωνικοποίησης και της συναισθηματικής ανάπτυξης για τους μαθητές μας. Έχουμε τονίσει αναλυτικά ότι η δια ζώσης διδασκαλία, είναι μια μοναδική και αναντικατάστατη διαδικασία η οποία κάτω από τις παρούσες, επιβαρυμένες, υγειονομικά, συνθήκες πρέπει να θωρακίζεται από την πολιτεία ώστε να παρέχεται με διασφάλιση των όρων υγιεινής και ασφάλειας. Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν ανταποκρίθηκε ούτε στα αιτήματά μας αλλά ούτε και στην ίδια την κρισιμότητα των περιστάσεων.

Ως αποτέλεσμα της τραγικής τους ολιγωρίας ήρθε η απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο του συνόλου των σχολείων με το πρόσχημα των μετακινήσεων και του συνωστισμού γονέων κατά την προσέλευση και αποχώρηση των μαθητών (ισχύει αλήθεια αυτό για τις μικρές σχολικές μονάδες της επαρχίας 😉 δίχως να γίνεται η παραμικρή αναφορά στα εκατοντάδες τμήματα και σχολεία που είχαν κλείσει ως αποτέλεσμα της πολιτικής των πολυπληθών τμημάτων και της ανεπαρκέστατης στήριξης των σχολικών μονάδων. Η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσουν όλα τα σχολεία (πλην Ειδικής Αγωγής) είναι ομολογία αποτυχίας της πολιτικής που εφάρμοσε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα και στην εκπαίδευση ως μέρος της συνολικής πολιτικής, αφού μπροστά στο αναμενόμενο δεύτερο κύμα της πανδημίας, άφησε τα νοσοκομεία αθωράκιστα, δεν πήρε μέτρα για την αποφυγή του συνωστισμού στα Μ.Μ.Μ.και δεν πήρε ουσιαστικά μέτρα για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και του συνόλου των πολιτών. Απορίες, επίσης, γεννά το γεγονός ότι πάρθηκε ένα οριζόντιο μέτρο, αυτό του κλεισίματος όλων των σχολείων πλην Ειδικής Αγωγής, όταν υπάρχουν πολλές περιοχές της Ελλάδας με εξαιρετικά χαμηλό αριθμό κρουσμάτων.

Ο ανύπαρκτος σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας για το ενδεχόμενο αναστολής λειτουργίας των σχολείων και την υλοποίηση της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης δείχνει ότι η πολιτική του ηγεσία δεν έχει γνώση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, των αναγκών και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των μικρών, ιδιαίτερα, παιδιών.

Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη λήξη της προηγούμενης αναστολής λειτουργίας μέχρι και σήμερα, δεν πραγματοποιήθηκε καμία ενέργεια ώστε να είναι δυνατή η υλοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης για το σύνολο του μαθητικού δυναμικού, χωρίς αποκλεισμούς. Τα περίφημα tablet για όλους τους μαθητές έμειναν εξαγγελία. Η κυβέρνηση δεν διέθεσε κονδύλια για την τεχνολογική υποδομή των σχολείων και την παροχή του απαραίτητου τεχνολογικού εξοπλισμούσε μαθητές και εκπαιδευτικούς ενώ, σε αντίθεση με άλλες χώρες που εξασφάλισαν τα απαραίτητα κοινοτικά κονδύλια για προμήθεια εξοπλισμού (π.χ. Πορτογαλία) δεν φρόντισε να πράξει το ίδιο. Δεν υλοποιήθηκε, επίσης, το πρόγραμμα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, παρά τις εξαγγελίες της πολιτικής ηγεσίας (εκτός εάν ως τέτοιο αντιλαμβάνονται κάποιες οδηγίες του Ι.Ε.Π.). Όσο για τη «δυνατότητα» σύνδεσης από σταθερό τηλέφωνο στην τάξη (μόνο ως ακροατής) από παιδαγωγική – εκπαιδευτική άποψη, μόνο ως «δυνατότητα» δεν μπορεί να εκληφθεί.

Αποτέλεσμα της απόλυτης αδιαφορίας της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ., εάν η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση εφαρμοστεί «τυφλά», θα είναι η ένταση των μαθησιακών ανισοτήτων μεταξύ των μαθητών που δεν διαθέτουν εξοπλισμό σε σχέση με όσους διαθέτουν. Και δεν είναι, δυστυχώς, αυτό το μοναδικό ζήτημα που καθιστά προβληματικό τον σχεδιασμό του Υ.ΠΑΙ.Θ. αφού και η μεταφορά του ωρολογίου προγράμματος από τις 14:00 έως τις 17:20 αποκαλύπτει την υποχώρηση του παιδαγωγικά ορθού μπροστά στην αδυναμία του Πανελλήνιου ΣχολικούΔικτύου να υποστηρίξει την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ταυτόχρονα για όλες τις βαθμίδες αλλά και η προγραμματισμένη παρακολούθηση του προγράμματος της εκπαιδευτικής τηλεόρασης από τις 9 το πρωί και στη συνέχεια (έπειτα από το γεύμα τους) της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης μέχρι και τις 17:20 το απόγευμα φανερώνει έλλειψη ενδιαφέροντος για τις φυσικές αντοχές των μαθητών.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με βάση την υφιστάμενη κατάσταση, καλεί την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. να εγκαταλείψει την επικοινωνιακή και εκπαιδευτικά καταστροφική τακτική του και να προχωρήσει άμεσα, από τη στιγμή που έκανε μονόδρομο το κλείσιμο των σχολείων, σε:

Καλούμε, τέλος, τους Συλλόγους Διδασκόντων να αναδείξουν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν (και να τα επικοινωνήσουν στους Σ.Ε.Π.Ε. και, εκείνοι, στη συνέχεια στη Δ.Ο.Ε.) στην προσπάθεια υλοποίησης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και να προχωρήσουν στην  καταγραφή των ελλείψεων σε τεχνικό εξοπλισμό τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς (ελλείψεις σε υπολογιστές καθώς και πρόσβασης σε ίντερνετ) η οποία θα πρέπει να φτάσει στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. (μέσω των Σ.Ε.Π.Ε.) μέχρι την Παρασκευή 20/11, στην κατεύθυνση της άσκησης πίεσης για την άμεση ανταπόκριση του Υπουργείου στην ανάγκη επίλυσης όλων των προβλημάτων.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. θεωρεί απαραίτητο, όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς να συζητηθούν αναλυτικά σε συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., την οποία καλούμε να ανταποκριθεί άμεσα στο αίτημα αυτό και να μη συνεχίσει να κωφεύει στις εκκλήσεις μας για συνάντηση, όπως έπραξε στο διάστημα λειτουργίας των σχολείων.

Στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία, οι εκπαιδευτικοί θα σταθούμε δίπλα στους μαθητές και τις μαθήτριές μας, όπως πράττουμε σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας (αλλά και πάντα), με συναίσθηση της κοινωνικής μας ευθύνης. Δείχνουμε αλληλεγγύη, αγωνιζόμαστε όλοι μαζί εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, κοινωνία. Παλεύουμε για ανοιχτά σχολεία, με εξασφάλιση όλων των προϋποθέσεων για ομαλή δια ζώσης λειτουργία. Δίνουμε τη μάχη για δημόσια εκπαίδευση ισχυρή, αντάξια των ονείρων και των αναγκών των μαθητών μας.