Εύβοια: Θρήνος στον εκπαιδευτικό κόσμο, έφυγε από τη ζωή ένας εκπαιδευτικός παιδί, μάλαμα

Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας  εκφράζει τη βαθύτατη λύπη  των μελών του, για το χαμό ενός ακόμα εν ενεργεία συναδέλφου μας του Σπύρου Κύλλα.

Ο  Σπύρος σε όλη του τη διαδρομή υπηρέτησε ως δάσκαλος τάξης και  από θέσεις ευθύνης την εκπαίδευση,  τον αγώνα για καλύτερη Παιδεία.

Ασυμβίβαστος, ακέραιος, αγωνιστής, με ήθος, ιδέες και οράματα, σεβασμό προς όλους και προπάντων έχοντας διαχρονικά συνεπή διαδρομή, αναγνωρίστηκε από όλους ως ο Συν(αδελφός) με όλα τα γράμματα κεφαλαία.

Οι συνάδελφοί του, οι φίλοι του, οι μαθητές του όλα αυτά τα χρόνια μιλούν για έναν υπέροχο άνθρωπο, για ένα παιδί μάλαμα.

Δάσκαλος της τάξης, της προσφοράς, της ανθρωπιάς και της ευθύνης. Ο πρώτος του διορισμός στην Εύβοια, σε σχολεία της περιοχής της Χαλκίδας. Στα μάτια του Σπύρου πάντα διέκρινες τη λάμψη και τη δύναμη, αυτή που κάθε δάσκαλος πρέπει να έχει στο μυαλό και στην ψυχή, αυτά που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε από άλλους εργαζόμενους στο λειτούργημα της εκπαίδευσης.Με καινοτόμες ιδέες, μπροστάρης σε σύγχρονα προγράμματα, με βαθιά γνώση της παιδαγωγικής, με σοφία, με την ηρεμία που τον διέκρινε, αλλά κυρίως με αγάπη για τα παιδιά χάραξε το δρόμο της συνεχόμενης προσφοράς.

Υπηρέτησε και σε  ελληνικά σχολεία της Γερμανίας  διδάσκοντας στα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών τα ιδεώδη της φυλής, αλλά κυρίως την πίστη του στη δημοκρατία, την ισονομία και ισοπολιτεία.

Πέρα από την μεγάλη προσφορά του στην Παιδεία του τόπου μας και στο κοινωνικό σύνολο, ο Σπύρος,ήταν και πολλά περισσότερα. Πάντα με ψηλά το κεφάλι, έδινε με τον τρόπο του, το πηγαίο χιούμορ του, τη σοφία του, δύναμη και κουράγιο σε όλους εμάς που τον γνωρίσαμε από κοντά, να παλεύουμε απέναντι στις δυσκολίες της ζωής. Πάλευε με όραμα και δύναμη για όλα όσα πίστευε πως θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερη τη ζωή όλων μας χωρίς διακρίσεις.

Δυστυχώς, η μοίρα του έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι, αυτό το τελευταίο παιχνίδι της ζωής του. Έφυγε από κοντά μας εντελώς απροσδόκητα σκορπίζοντας θλίψη στους οικείους του, στους φίλους του,  στους συναδέλφους του, στους μαθητές του.

Τι μπορεί να πει κανείς γι’ αυτή την απώλεια; Δεν υπάρχουν λόγια… Μόνο θλίψη και σιωπή…

Η οικογένειά του, η εκπαίδευση, οι φίλοι του χάσαμε ένα ξεχωριστό και σπουδαίο άνθρωπο, ένα παιδί μάλαμα.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει……

Καλό ταξίδι, φίλε Σπύρο.