Το άγνωστο νησάκι της Εύβοιας με τα σμαραγδένια νερά

Ο λόγος για το Πεζονήσι της Εύβοιας, που όλοι επιμένουν να θεωρούν νησάκι, παρότι τυπικά δεν διαθέτει τέτοιο στάτους, καθώς είναι ενωμένο με την απέναντι ακτή –έστω και με μια στενή λωρίδα γης. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι στον ανίδεο επισκέπτη φαίνεται ως προέκταση της περιοχής του λιμανιού της Ερέτριας, αφού βρίσκεται στην απέναντι μεριά αυτού.

Το Πεζονήσι αθρώνεται σε 66 στρέμματα γης και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ερέτρια, στην οποία και υπάγεται διοικητικά. Αυτό σημαίνει ότι είναι εύκολα προσεγγίσιμο από την Αθήνα, αφού η απόσταση διανύεται εύκολα οδικώς, μέσα σε 1,5 ώρα. Από εκεί και πέρα στο νησάκι πάτε περπατώντας μέσω της προαναφερόμενης λωρίδας –γι’ αυτό λέγεται και Πεζονήσι, άλλωστε.

Το «Νησί των Ονείρων»

Μετά την Επανάσταση του 1821 το ελληνικό κράτος όρισε ότι το Πεζονήσι θα υπαγόταν στην «κοινότητα Ψαριανών», όπως ήταν γνωστή η Ερέτρια κατά τον 19ο αιώνα –λόγω της ίδρυσής της από πρόσφυγες που είχαν καταφύγει εκεί μετά την Καταστροφή των Ψαρών από τους Οθωμανούς (1824). Το 1967 η Χούντα το παραχώρησε στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, ορίζοντας μια περίοδο 70 χρόνων για χρήση και εκμετάλλευση. Έτσι, χάρη σε κάποιες ενέργειες του τελευταίου, η έκταση άρχισε να προσελκύει επισκέπτες τόσο από την Ελλάδα, όσο και από χώρες του εξωτερικού.

Μετά την πτώση της Χούντας το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η εκμετάλλευση του Πεζονησίου όφειλε να επιστρέψει στον Δήμο Ερέτριας. Ανακοινώθηκε λοιπόν δημόσιος διαγωνισμός, ο οποίος κερδήθηκε από την εταιρεία Rest Club ΑΕ, που προχώρησε σε γενναίες επενδύσεις στο νησάκι, οικοδομώντας δύο κεντρικές ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις με συνολικά 52 δωμάτια και 46 μπανγκαλόουζ. Επιπλέον φτιάχτηκαν και εγκαταστάσεις για τένις, μίνι γκολφ, βόλεϊ και πινγκ πονγκ, καθώς και εστιατόριο, beach bar –ακόμα και πάρκινγκ 300 θέσεων.

Ξεκίνησε λοιπόν μια χρυσή εποχή για το Πεζονήσι, το οποίο κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970 άρχισε να γίνεται γνωστό σαν «Νησί των Ονείρων», προσελκύοντας πολύ κόσμο κάθε καλοκαίρι. Αλλά η εποχή αυτή τελείωσε απότομα το 2008, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο μισθωτής δεν είχε κερδίσει κανέναν διαγωνισμό –αντιθέτως, είχε γίνει απευθείας ανάθεση με αντίτιμο ενοίκιο που άγγιζε τα 100.000 ευρώ (με σημερινά χρήματα) το εξάμηνο. Έτσι, όπως προέβλεπε ο νόμος, έγινε έξωση του ιδιώτη επενδυτή και η κυριότητα του Πεζονησίου επέστρεψε στη δημοτική αρχή.