Εύβοια: Σε ποιο χωριό μαγείρεψαν το Κεσκέσι και το μοίρασαν στους πιστούς (pics)

Με μεγαλοπρέπεια παρουσία πλήθος πιστών τελέστηκε η πανηγυρική θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Σωτήρος στο Πυργί Ευβοίας.

Την πανηγυρική θεία λειτουργία παρακολούθησε η πρώην γενική γραμματέας αντεγκληματικής πολιτικής και υποψήφια βουλευτής Ευβοίας της νέας Δημοκρατίας σοφία Νικολάου, ο πρόεδρος της Κοινότητας Δημήτρης Γιαννακός, ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου και κάτοικοι του χωριού.

Την παραμονή της μεγάλης του Σωτήρος γυναικες και άνδρες του χωριού τήρησαν το έθιμο και μαγείρεψαν το Κεσκέσι μαζί με τον πρόεδρο της Κοινότητας Δημήτρη Γιαννακό και τον αντιδήμαρχο Αυλωνος, Γιώργο Κότσαρη.

Τι είναι το Κεσκέσι

Το κεσκέκι (τουρκ. keşkek) είναι πατροπαράδοτο έθιμο, που ένωνε τους ανθρώπους, με γονιμικές καταβολές από αρχαιοτάτων χρόνων, που διατηρήθηκε επί αιώνες σε πολλές περιοχές της Μικράς Ασίας, στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου (Σάμο, Μυτιλήνη, Λήμνο κ.ά.) καθώς και στην Κύπρο (γνωστό εκεί με το όνομα «ρέσι»^[1]). Βέβαια μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα από τους Μικρασιάτες και τελείται ανελλιπώς και σε άλλα μέρη της Ελλάδας από τους πρόσφυγες.

Κεσκέκι μαγείρευαν σε όλη την Καππαδοκία, τον Πόντο και τα παράλια του Αιγαίου από το Αϊδίνι έως την Έφεσσο, την Αρτάκη, την Πάνορμο, την Ίμβρο, το Αϊβαλί, την Πέργαμο, τη Σμύρνη και την Ερυθραία. Επίσης, στο Αϊβαλί έφτιαχναν κεσκέκι και στη γιορτή του Αγίου Φιλίππου, μετά τη σπορά.

Οι δοξαστικές καταβολές του, συνδέονται με τις αρχαιοελληνικές ζωοθυσίες (ταυροθυσίες). Επί αιώνες η θυσία του κόκορα, του προβάτου ή βοδιού στη μνήμη των αγίων, το «κουρμπάνι» (θυσία δηλαδή), όπως το ονόμαζαν στη Μικρά Ασία, αποτελούσε επίκληση της θείας προστασίας, ευχαριστία, εκπλήρωση τάματος για υγεία, ευτυχία, ευκαρπία, ξόρκισμα. Αργότερα, κατά τη χριστιανική περίοδο εναρμονίστηκε με τα χριστιανικά κοινόβια και τις τράπεζες της αγάπης.

Το κεσκέκι μαγειρευόταν επίσημα συνήθως την πρωτοχρονιά, σε γάμους, του Αγίου Γεωργίου και σε γιορτές αγίων γι’ αυτό ονομάζεται και “γιορτή” στη Σάμο. Το γίδι ή το βόδι που έσφαζαν (αναλόγως την περιοχή), με σκοπό να μαγειρέψουν το κεσκέκι για το τραπέζι, παραπέμπει στην ευχή και προσδοκία να «στεριώσει ο γάμος» ή να πάει καλά η σοδειά, ανάλογα με την χρήση του.

Πρόκειται για ένα ιστορικό μνημείο του χωριού από  το 1400 με σπάνιες αγιογραφίες.