Διδάσκει με το μωρό της στην αγκαλιά γιατί δεν βρίσκει παιδικό σταθμό

Συγκεκριμένα, η εκπαιδευτικός Λαζαρίνα Απάζογλου δουλεύει για δεύτερη χρονιά φέτος ως αναπληρώτρια. Τέλη Αυγούστου πήρε το μήνυμα του διορισμού της στη Σαντορίνη και από τότε ξεκίνησε να ψάχνει πώς θα τακτοποιηθεί. «Το πρώτο που αναζήτησα ήταν η στέγη».

«Πάλι καλά, ευτυχώς, σε σχέση με άλλους συναδέλφους ήμουν τυχερή στο θέμα της κατοικίας και βρήκα σπίτι. Επειτα έψαξα για τους παιδικούς σταθμούς. Στο νησί υπάρχουν τρεις σταθμοί, ένας δημόσιος και δύο ιδιωτικοί. Στον δημόσιο όμως δεν υπήρχαν θέσεις και οι ιδιωτικοί σταθμοί εδώ στο νησί δεν δέχονται τα voucher, οπότε είναι απλησίαστο οικονομικά το θέμα», ανέφερε η ίδια στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης».

Να σημειωθεί ότι ο μισθός των αναπληρωτών ξεκινάει από τα 850 ευρώ, επομένως σε ένα νησί όπως η Σαντορίνη με μεγάλη τουριστική κίνηση και δυσκολία στην ενοικίαση στέγης τουλάχιστον ο μισός μισθός φεύγει στο ενοίκιο, ενώ στους ιδιωτικούς σταθμούς τα τροφεία είναι απλησίαστα. Ενδεικτικά σε έναν παιδικό σταθμό που απευθύνθηκε η καθηγήτρια ήταν 4.800 ευρώ ετησίως συν 500 ευρώ για εγγραφή ενώ σε άλλον έφταναν τα 930 ευρώ το τρίμηνο, χωρίς σίτιση.

Επομένως, μην έχοντας βρει λύση η κ Απάζογλου από την αρχή της σχολικής χρονιάς αναγκάζεται να παίρνει μαζί της στο σχολείο το 20 μηνών αγοράκι της και καθόλη την διάρκεια της παραμονής της στο σχολείο – στα διαλείμματα, στις εφημερίες, στον Σύλλογο Διδασκόντων, ακόμα και την ώρα που παραδίδει μάθημα στα παιδιά του ΕΠΑΛ – έχει στην αγκαλιά της και δίπλα της το παιδί της.

«Ισως εδώ για μένα τώρα το πρόβλημα να είναι πιο έντονο, γιατί οι σταθμοί δεν δέχονται το voucher. Σε μια άλλη πόλη όπου θα το δέχονταν, ίσως να ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Πάντως αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, που καλούνται τελευταία στιγμή να πάνε σε έναν άλλο τόπο για τη δουλειά ή την υπηρεσία τους και δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τα παιδιά τους. Θα πρέπει να κρατιούνται κάποιες θέσεις στους παιδικούς σταθμούς για τέτοιες περιπτώσεις σαν εμάς. Αλλά, ξέρετε, ο παιδικός σταθμός δεν είναι υποχρεωτικός και το κράτος δεν θεωρεί υποχρέωσή του να φροντίσει γι’ αυτό. Ακόμα όμως και συνάδελφοι που είχαν τα παιδιά τους στην ιδιωτική Εκπαίδευση, σε Δημοτικά Σχολεία, αντιμετώπισαν πρόβλημα ερχόμενοι εδώ στο νησί, γιατί δεν υπήρχαν επαρκείς θέσεις για να χωρέσουν όλα τα παιδιά στα σχολεία. Υπάρχει συνάδελφος που πηγαίνει το παιδί της στην άλλη άκρη του νησιού, γιατί εκεί βρέθηκε θέση!», τονίζει η καθηγήτρια.