Εύβοια: Η Κάρυστος γιορτάζει τον πολιούχο της άγιο Νικόλαο

Μεγάλη γιορτή αποτελεί η σημερινή ημέρα τόσο για την Εύβοια όσο και για την υπόλοιπη Ελλάδα ειδικότερα καθώς τιμάται ο Άγιος Νικόλας.

Η γιορτή του Αγίου Νικολάου αποτελεί ένα σημαντικό θρησκευτικό γεγονός ειδικά για την Κάρυστο.

Στην περιοχή γίνεται πανηγυρική θεία λειτουργία, παρουσία της πολιτική και πολιτειακής ηγεσίας, του Δημάρχου Λευτέρη Ραβιόλου, της πρώην Γενικής Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής και υποψήφιας βουλευτού Ευβοίας με την Νέα Δημοκρατία, Σοφίας Νικολάου, εκπροσώπων της Αστυνομίας, του Λιμενικού και της Πυροσβεστικής και του προέδρου της ΔΗΜΤΟ Καρύστου Νίκου Δρακογιάννη.

Θα ακολουθήσει περιφορά της εικόνας του Αγίου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ.

Ο Νικόλαος γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 270 και είναι άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας από γονείς ευσεβείς και ευπόρους, έδρασε δε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Σε νεαρή ηλικία ο Νικόλαος έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας.

Όμως, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες.

Ένας μάλιστα θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά και μέσα σε τρεις νύχτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην καθεμία.

Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.

Στη συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του ιερέα στα Πάταρα και στη συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων.

Από τη θέση αυτήν καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια.

Για το λόγο αυτόν συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος, ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί, και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο.

Μάλιστα, έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας, με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του, το 330 μ.Χ.

Για παράδειγμα, όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα λόγω σφοδρών ανέμων και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου, σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του.

Το θαύμα έγινε γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία, προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό άγιο.

Ήταν επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας (Μικρά Ασία), γι’ αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος Μύρων, ενώ στο Δυτικό Χριστιανισμό αναφέρεται και ως Νικόλαος του Μπάρι, καθώς στο Μπάρι βρίσκονται τα λείψανά του.

Ο Αγιος Νικόλαος αποδήμησε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343.

Μετά τον θάνατό του ονομάστηκε «Μυροβλύτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν Άγιο μύρο, όπως και άλλων αγίων.