Εργατικό Κέντρο Εύβοιας: Σύσκεψη για το ΕΠΑΛ την Κυριακή 26/3

Συνεδρίασε την Τετάρτη 22 Μαρτίου το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας για να εκτιμήσει τις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν μετά την τραγωδία στα Τέμπη, να κάνει απολογισμό της δικής του δράσης σαν δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο της Εύβοιας και να χαράξει τους βασικούς άξονες πάλης για τη συνέχεια.

Τα συμπεράσματα της συνεδρίασης:

1. Η τραγωδία στα Τέμπη ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα που έχει συγκεκριμένη διαχρονική αιτία η οποία δεν αφορά στενά το ένα ή το άλλο διαχρονικό «λάθος», «παράληψη», «παθογένεια», δεν αφορά μόνο ευθύνες του ενός ή του άλλου υπουργού, υπηρεσιακού παράγοντα κλπ, όπως προσπάθησε να πείσει η κυβέρνηση και, προφανώς, δεν αφορά το «ανθρώπινο λάθος». Αφορά κάτι βαθύτερο, την ουσία δηλαδή, ότι η πολιτική που εφαρμόζεται διαχρονικά προσκυνά και εξυπηρετεί το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, και για αυτό το κέρδος οι ανάγκες του λαού πετάγονται στα σκουπίδια, την ίδια στιγμή που θα έπρεπε να είναι δεδομένη η ικανοποίησή τους στον 21^ο αιώνα με βάση την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Σαν Εργατικό Κέντρο εκτιμάμε ότι σωστά εντοπίσαμε και προβάλλαμε από την πρώτη στιγμή αυτό το συγκεκριμένο περιεχόμενο και εύστοχα το συμπυκνώσαμε στα συνθήματά μας όπως: «ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ/ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ» και «ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΣΤΟΣ/ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ», «ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ».
2. Το έγκλημα στα Τέμπη με τον τραγικό θάνατο 57 ανθρώπων, κυρίως νέων, συγκλόνισε την εργατική τάξη και όλο το λαό. Τη θλίψη, το πένθος και τη συντριβή για τον άδικο χαμό τόσων ανθρώπων τη διαδέχτηκε η οργή και η αγανάκτηση. Η τραγωδία αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για όλα όσα ζει ο λαός τα τελευταία πολλά χρόνια, για τα διάφορα «Τέμπη» που διανύουμε καθημερινά. Οι κινητοποιήσεις που έγιναν αποτέλεσαν ένα μαζικό, λαϊκό και νεανικό ξέσπασμα που είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τη μαχητικότητα, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, ενισχύθηκε η εμπιστοσύνη στον οργανωμένο και συλλογικό αγώνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πραγματικά ελπιδοφόρα για τη συνέχεια. Δείχνουν ότι όταν η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία το αποφασίσει, μπορεί να γίνει ρυθμιστής των εξελίξεων.
3. Οι κινητοποιήσεις που ξετυλίχθηκαν σε όλη την Ελλάδα ήταν οι μεγαλύτερες των τελευταίων 12 χρόνων. Υπολογίζεται ότι πάνω από 2,5εκ. λαού διαδήλωσαν, χωρίς σε αυτό το νούμερο να περιλαμβάνονται οι νέοι κάτω των 17 ετών που ήταν πολλές χιλιάδες. Αυτό εκφράστηκε και στο Νομό μας αφού πολλές χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίας συμμετείχαν στις Απεργιακές συγκεντρώσεις και τις άλλες διαδηλώσεις στη Χαλκίδα, στο Αλιβέρι, στην Κάρυστο, στα Ψαχνά, στο Μαντούδι και στην Ιστιαία. Ειδικότερα για την Απεργιακή συγκέντρωση της 8^ης Μάρτη στη Χαλκίδα θα πρέπει να ανατρέξουμε πάρα πολλά χρόνια πίσω για να βρούμε κάποια αντίστοιχη σε μαζικότητα.
4. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμμετοχή της νεολαίας, των μαθητών και των φοιτητών, των παιδιών μας. Η μαχητική τους ορμή, τις συγκινητικές τους εκδηλώσεις μέσα και έξω από τα σχολεία, τα συνθήματα, τα πανό και τα πλακάτ τους γέμισαν όλους μας με ελπίδα και αισιοδοξία. Το μάθημα που έγινε αυτές τις μέρες στο δρόμο του αγώνα ήταν το πιο σημαντικό που πήραμε τόσο εμείς όσο και τα παιδιά μας.
5. Το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας εκτιμάμε ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας της περιοχής. Έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά κάτω από τις ραγδαίες εξελίξεις που συντελούνταν. Με τις ανακοινώσεις, τις αφίσες, τα βίντεο και τα συνθήματα που επεξεργάστηκε, με τις περιοδείες σε εργοστάσια, καταστήματα, σχολεία και γειτονιές συνέβαλλε να αποκρουστεί η κυβερνητική προπαγάνδα και να κινητοποιηθούν περισσότεροι εργαζόμενοι και νέοι. Οι 14 συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις που διοργάνωσε μέσα σε δύο εβδομάδες έδωσαν βήμα ώστε να εκφραστεί μαζικά και οργανωμένα η οργή και η αγανάκτηση του λαού και της νεολαίας. Όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει να αφομοιωθούν στη δράση τόσο του Εργατικού Κέντρου όσο και των πρωτοβάθμιων Σωματείων μπροστά στις μάχες που έχουμε να δώσουμε το επόμενο διάστημα.

Οι κινητοποιήσεις αυτού του διαστήματος, οι διαθέσεις και οι μαζικότητα που εκφράστηκαν αποτελούν ελπίδα για τη συνέχεια. Γιατί δεν τελειώνουμε εδώ. Γιατί η ζωή μας είναι γεμάτη από «κοιλάδες των Τεμπών» που έχουν την ίδια ρίζα –το κέρδος- που για αυτό θυσιάζεται η ανθρώπινη ζωή και οι εργατικές λαϊκές ανάγκες. Έχουμε μπροστά μας τα εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους δουλειάς και την έλλειψη μέτρων προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας, την ασφάλεια στις μεταφορές, το κτηριακό πρόβλημα των σχολείων, την ανάγκη να υπάρχουν αντισεισμικά – αντιπλημμυρικά – αντιπυρικά μέτρα, το ζήτημα της Υγείας, την προστασία από τους πλειστηριασμούς, το εισόδημα και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τόσα άλλα. Όλα αυτά θα πρέπει γίνουν το επόμενο διάστημα αντικείμενο συζήτησης στα Σωματεία, να πάρουμε πρωτοβουλίες μαζί και με άλλους φορείς για να οργανώσουμε τον αγώνα.

Παράλληλα το Εργατικό Κέντρο αποφάσισε τους εξής άξονες δράσεις για το άμεσο διάστημα:

1. «Το Εργατικό Κέντρο μαζί με τα πρωτοβάθμια Σωματεία να εντείνουμε τη δράση μας στα ζητήματα Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και για τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τα δικαιώματα.
2. Για το ζήτημα της σχολικής στέγης: Την Κυριακή 26/3, στις 11πμ, στο κτήριο του Εργατικού Κέντρου, καλούμε σε σύσκεψη τους Συλλόγους Γονέων & Κηδεμόνων, τους Συλλόγους Διδασκόντων και τα 15μελή Μαθητικά Συμβούλια του 1^ου, 2^ου και 3^ου ΕΠΑΛ για να συζητήσουμε για την επικίνδυνη κατάσταση του σχολικού συγκροτήματος και να αποφασίσουμε δράσεις για τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων. Παράλληλα, την Τετάρτη 5/4, στις 7μμ, στο κτήριο του Εργατικού Κέντρου, πραγματοποιούμε μεγάλη σύσκεψη όλων των φορέων για να συζητήσουμε συνολικά το ζήτημα της σχολικής στέγης που αφορά δεκάδες σχολεία.
3. Να διοργανώσουμε μέσα στον Απρίλη Συναυλία Διαμαρτυρίας – Διεκδίκησης με περιεχόμενο την προστασία της ζωής μας από τις διάφορες «κοιλάδες των Τεμπών» που καθημερινά διασχίζουμε οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία. Η ημερομηνία θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.
4. Να ξεκινήσουμε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να δημιουργηθεί Τράπεζα Αίματος του Εργατικού Κέντρου ώστε να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση έκτακτων περιπτώσεων όπως τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους δουλειάς ή άλλες έκτακτες καταστάσεις όπως η τραγωδία στα Τέμπη, ο σεισμός στην Τουρκία και της Συρία κ.ά.
5. Πλειστηριασμοί: Επειδή θα ενταθούν το επόμενο διάστημα, χρειάζεται να υλοποιήσουμε πιο αποφασιστικά παλιότερη απόφασή μας και να συγκροτήσουμε μηχανισμό δράσης ενάντια στους πλειστηριασμούς».