Εύβοια: Ο πρωινός καφές ενός ιερέα και η ιδέα για το παρεκκλήσι του Αγίου Φανουρίου

Μια μοναδική ιστορία μας αφηγείται ο ιερέας πατέρας Δημήτριος για την πρόταση του να δημιουργηθεί παρεκκλήσι του Αγίου Φανουρίου στην Άνω Βάθεια.

Πως έγινε το παρεκκλήσι του Αγίου Φανουρίου

Πριν από δύο χρόνια ένα πρωινό μετά την Θεία Λειτουργία και ενώ καθόμασταν έξω από τον Άγιο Νικόλαο κάτω από την σκιά του πλατάνου και απολαμβάναμε το ένα καφέ φτιαγμένο με πολύ αγάπη από την Πρεσβυτέρα μου ένας ιεράς πέταξε μια ιδέα..

Γιατί να μην φτιάξουμε κοντά στον Κεντρικό Ναό του Αγίου ένα παρεκκλήσι για να λειτουργούμε τις καθημερινές όπου δεν έχει τόσο πολύ κόσμο.

Η ιδέα άρεσε σε όλους τους παρευρισκόμενους αλλά που να το φτιάξουμε αποκτήθηκε ένας από τους επιτρόπους καθώς κτήμα κοντά στον Ναό δεν υπάρχει και δεν είμαστε σε εποχές να χτίσουμε έναν Ναό εκ θεμελίων .

Τότε η ιδέα φανερώθηκε εκ Θεού ο Ναός θα φτιαχτεί στο ποιο παλιό κτήριο του Ναού δίπλα στο πνευματικό κέντρο ένας χώρος που από παλιά ονομαζόταν κελί διότι εξυπηρετούσε τις ανάγκες στο πανηγύρι του Αγίου Νικολάου αλλά δεν ήταν λίγες οι βραδιές που κοιμήθηκαν οι κουρασμένοι από τις εργασίες μοναχοί του Ιεράς Μονής του Αγίου Νικολάου.

Στην αρχή ξεκινήσαμε πολύ δειλά φτιαχονταν την Αγία Τράπεζα για να ξεκινήσουν οι Ακολουθίες και να το παρουσιάσουμε τους κατοίκους του χωριού .Καλά μέχρι εδώ λέω αλλά πως θα το ονομάσουμε το εκκλησάκι και πετάγεται ένα παιδάκι και μου λέει.. παπά αφού σου φανερωθηκε που θα το φτιάξεις γιατί να μην το ονομάσεις Φανουρη…Ονομάστηκε λοιπών το παρεκκλήσι μας Αγιος Φανουρίος μετά απο την ιδέα αυτού του παιδιού. Ένας κύριος που στα νιάτα του ήταν σιδερας μας έφτιαξε ένα τέμπλο για να χωριστεί το Ιερό και οι ακόλουθες συνεχιζονταν και ο κόσμος σιγά σιγά μαζεύονταν κσι του άρεσε η ζεστασιά και η ταπεινότητα που αποπνέε το νέο μας παρεκκλήσι. Μια κυρία παρήγγειλε την πρώτη Αγιογραφία και ήταν του Αγίου Φανουρίου όπως ακριβώς της εμφανίστηκε στον ύπνο της σαν ένα παιδάκι με πράσινα ρούχα και κόκκινη μπέρτα που κρατούσε ένα αναμμένο κερί είχε μακριά καστανοξανθα μαλια που έφθαναν μέχρι ώμο με το πρόσωπό του να φεγκοβολα. Οσο για το παιδάκι που μας πρότεινε το όνομα του Αγίου έκανε δώρο στον Άγιο το πρώτο ταμα το σταυρό του και του τον φόρεσε.
Από εκείνη την ημέρα ξεκινήσαμε κανονικά την αγιογράφηση και μέχρι τώρα μετά από δύο χρόνια με την αμέριστη αγάπη του κόσμου πρός τον Αγιο ο Ναός σχεδόν ολοκληρώθηκε είναι πανέμορφος γιατί φτιάχτηκε με πολύ αγάπη και μεράκι με πολύ κόπο και φιλότιμο πολλών ανθρώπων από το χωριό. Και Φέτος ο Άγιος περιμένει να σας υποδεχθεί στην εορτή του Μέσα στον μήνα της Παναγιάς ελάτε λοιπόν όλοι νσ τιμήσουμε και να εορτάσουμε τον Άγιο μας Φανουριο όπως του Αξίζει .

π.Δημήτριος Αργύρης
Πρωτοπρεσβύτερος