Ακατάλληλο για πόση το νερό του Αλιβερίου: Το θέμα «έφτασε» στη Βουλή

Ιδιαίτερα οξυμένη και επικίνδυνη είναι η κατάσταση της υδροδότησης στο Αλιβέρι, αλλά και συνολικότερα στο δήμο Κύμης Αλιβερίου.

Οι κάτοικοι είναι στα «κάγκελα» καθώς καθημερινά ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων αγοράζει εμφιαλωμένα μπουκάλια μέχρι και για να μαγειρέψουν καθώς το νερό έχει κριθεί ακατάλληλο.

Στη Βουλή μίλησε ο Βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης για το πρόβλημα υδροδότησης του Αλιβερίου.

Ο κ. Ζεμπίλης αναφέρθηκε στο Ταμείο Απανθρακοποίησης Νησιών και στις δυνατότητες χρηματοδότησης μεγάλων έργων διαχείρισης των υδατικών πόρων, όπως το Φράγμα Σέττας Μανικίων. Επίσης, ο κ. Ζεμπίλης τόνισε και τις υποχρεώσεις των δημάρχων να ενισχύουν την θωράκιση των περιοχών τους με μεγάλα έργα υποδομών.

«Ο δήμος Κύμης – Αλιβερίου, αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα, ιδίως στο μεγάλο αστικό κέντρο του Αλιβερίου, που δεν έχει πλέον επαρκές ποιοτικό νερό και δεν έχει κατάλληλο για πόση νερό», τόνισε χαρακτηριστικά ο Θανάσης Ζεμπίλης.

Ολόκληρο το σχετικό απόσπασμα της τοποθέτησης του κ.Ζεμπίλη έχει ως εξής:

   ” Επίσης, θα ήθελα περισσότερο να σταθώ στα ζητήματα των υποδομών. Είναι γνωστό ότι τα νησιά αντιμετωπίζουν πολύ σημαντικά προβλήματα και αυτό, βέβαια, έχει να κάνει με την έλλειψη υποδομών, με την απομόνωση, με την ασυνέχεια του εδάφους και με την έλλειψη χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως επίσης και την ικανότητα απορρόφησης χρηματοδοτικών κονδυλίων, ιδιαίτερα από τα πιο μικρά νησιά. Είναι σίγουρο ότι κατά την τελευταία περίοδο υπάρχουν πολύ σημαντικά κονδύλια και χρηματοδοτικά προγράμματα, σε σχέση με την νησιωτικότητα και τη γαλάζια οικονομία.
         

Κατ’ αρχάς είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι το Πρόγραμμα «Νέαρχος», διαθέτει πλέον αυξημένους χρηματοδοτικούς πόρους και δυνατότητες, ως προς τα ζητήματα ύδρευσης, λιμενικών υποδομών και ενέργειας. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το εμβληματικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα που μπορεί να αλλάξει πλήρως το μέλλον της νησιωτικότητας στη χώρα, είναι το Ταμείο Απανθρακοποίησης των νησιών, ένα ταμείο με τεράστιες δυνατότητες χρηματοδότησης, καθώς αν λάβουμε την περίπτωση κατά την οποία οι ρύποι δημοπρατηθούν σε υψηλά ποσά, με μία μόχλευση τουλάχιστον 50%, θα έχουμε πόρους περίπου 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ, αντιλαμβανόμαστε μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις βιώσιμες επενδύσεις, την ενεργειακή αυτονομία, τη διαχείριση των υδάτων, τη γεωργία, τον τουρισμό, τη ναυτιλία. Είναι σίγουρο ότι η αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που έχουν τα νησιά και η ενίσχυση των υποδομών τους, συμβάλλουν σε αυτό το οποίο πολύ σωστά τονίσατε, κύριε Πρόεδρε, στο
να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα νησιά να συγκρατήσουν τον πληθυσμό τους, ιδιαίτερα τα μικρά νησιά και να αντιμετωπίσουν -το δημογραφικό πρόβλημα- το μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα.
           Ένα μεγάλο κεφάλαιο του Ταμείου Απανθρακοποίησης, που είναι και μείζον ζήτημα των νησιών, είναι το θέμα της λειψυδρίας, καθώς υπάρχουν πόροι για αφαλατώσεις, ταμιευτήρες πολλαπλού σκοπού και κυρίως έργα, τα οποία συνδυάζονται και με έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
           Θέλω να πω ότι -για να αντιληφθούμε το πρόβλημα – στην Εύβοια η οποία αντιμετωπίζει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος μετά το δήμο  Χαλκιδέων, ο δήμος Κύμης – Αλιβερίου, αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα, ιδίως στο μεγάλο αστικό κέντρο του Αλιβερίου, που δεν έχει πλέον επαρκές ποιοτικό νερό και δεν έχει κατάλληλο για πόση νερό. Εδώ, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό έργο υποδομής, το οποίο αρχικά είχε ενταχθεί στο 2ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το οποίο έμεινε ημιτελές, είναι
ένα έργο το οποίο στο σύνολό του μαζί με τα δίκτυα ύδρευσης, διότι πέραν του Δήμου Κύμης Αλιβερίουαφορά και τον γειτονικό Δήμο Ερέτριας, είναι προϋπολογισμού περίπου της τάξεως μαζί με ένα απαιτούμενο υδροηλεκτρικό έργο, περίπου στα 120 εκατομμύρια ευρώ. 
Αντιλαμβανόμαστε ότι τόσο μεγάλα έργα υποδομών που μπορούν να αλλάξουν το μέλλον ενός τόπου, δεν υπήρχαν μέχρι σήμερα χρηματοδοτικά εργαλεία να το αντιμετωπίσουν και γι’ αυτό είπα ότι το Ταμείο Απανθρατικοποίησης Νησιών, μπορεί να αλλάξει το μέλλον της
νησιωτικότητας. Με το έργο αυτό, το Φράγμα ΣέτταςΜανικίων, μπορούμε να υδρεύσουμε 51 οικισμούς και να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες ύδρευσης 79.000 κατοίκων, μόνιμων κατοίκων, φιλοξενούμενων και επισκεπτών. Βεβαίως, τα ζητήματα άρδευσης αυτών των δύο Δήμων, σίγουρα θα είναι και ένας αναπτυξιακός πυλώνας για την κεντρική Εύβοια, καθώς με την
τεχνητή λίμνη και με την ανάπλαση του περιβάλλοντος χώρου, είναι αντιληπτό, ότι θα αποτελέσει και πόλο έλξης επισκεπτών.
          Άρα, λοιπόν, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε έργα μεγάλης κλίμακας μέσα από αυτό το χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Δράττομαι της σημερινής ευκαιρίας και θα ήθελα να τονίσω το εξής. Επειδή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά σε ό,τι αφορά τις υποδομές σε σχέση με την λειψυδρία, με τα όμβρια, με τη διαχείριση απορριμμάτων, με την αντιπλημμυρική θωράκιση, τη διαχείριση της αποχέτευσης και τα λοιπά, -θέλω να τονίσω το εξής και να πω- ότι θα πρέπει πλέον και οι δήμαρχοι να προσανατολίζονται στα μεγάλα έργα υποδομών.
       Ξέρετε, πολλές φορές αυτά τα έργα τα βλέπουμε ως έργα τα οποία δεν αποδίδουν εκλογικά, όμως αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος. Εγώ τότε ως Δήμαρχος Χαλκιδέων, έκανα συνεχώς νέες επεκτάσεις και νέες γεωτρήσεις στην περιοχή της Παραλίμνης και μου έλεγαν τότε οι συνεργάτες μου ότι είναι αχρείαστες, αφού η Χαλκίδα δεν είχε πρόβλημα ύδρευσης. Βλέπουμε σήμερα όμως την εξέλιξη, που ανακύπτουν αυτές οι ανάγκες. Εμείς τότε μπορούσαμε να πούμε ότι θωρακίσαμε πλήρως το Δήμο Χαλκιδέων απ’ το να αντιμετωπίσει αυτά τα μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας.
        Άρα, λοιπόν, το Ταμείο Απανθρακοποίησης είναι σημαντικό και εδώ θα πρέπει να το δούμε σε σχέση με το Υπουργείο Ενέργειας, πώς μπορούν να υποβοηθηθούν ιδιαίτερα οι μικρότεροι δήμοι, προκειμένου να απορροφήσουν χρήματα. Οι μεγαλύτεροι δήμοι που έχουν Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης με ικανή διαχειριστική επάρκεια, είναι προφανές ότι θα το αντιμετωπίσουν, όμως οι μικρότεροι δήμοι θα πρέπει να ενισχυθούν και με ανθρώπινους πόρους και με εξοπλισμούς, προκειμένου να ανταπεξέλθουν σε ένα τόσο
μεγάλο πρόγραμμα, ως προς τις δημόσιες επενδύσεις τουλάχιστον….”