Κάτι νόστιμο τρέχει στη Σκύρο

του Νίκου Κανέλλου

Η Σκύρος είναι το νησί των εκπλήξεων. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση ενός φίλου που την επισκέφτηκε πρόσφατα: “κάθε στροφή αποτελεί και μια νέα αποκάλυψη”. Παρόλο που ανήκει στο σύμπλεγμα των Σποράδων, αυτό το αέρινο, γλυκό αλλά και ανεξερεύνητο ακόμα νησί, έχει κάτι από Κυκλάδες. Με στενά λιθόστρωτα σοκάκια, κατάλευκα σπίτια και σκαλοπάτια, μικρά γραφικά ξωκλήσια, μαγικές ακρογιαλιές και φυσικά τη ζεστή φιλοξενία των ντόπιων κατοίκων, θαρρείς πως βρίσκεσαι σε κάποιο κοσμοπολίτικο νησί αλλά, ευτυχώς, χωρίς τη γνωστή υπερπληθώρα τουριστών. Βέβαια, όπως κάθε ελληνικό μέρος που διακρίνεται για την ιστορία και τη μοναδική φυσιογνωμία του, έτσι και η Σκύρος είναι γνωστή για τα δικά της ήθη και έθιμα. Πιθανότατα να έχετε ακούσει για την περίφημη αποκριά της, το σκυριανό μικρόσωμο αλογάκι ή ακόμα για τη ξυλογλυπτική παράδοση

.

Εκείνο, όμως, που λίγοι αναφέρουν για την “πριγκίπισσα” του Αιγαίου, είναι ο πλούτος της παραδοσιακής της κουζίνας. Θα προσπαθήσω στις παρακάτω γραμμές να ρίξω όσο περισσότερο φως μπορώ στο συγκεκριμένο θέμα, μέσα από τις 30 και βάλε φορές που την έχω επισκεφτεί. Και σας διαβεβαιώ ότι δεν οφείλεται μόνο η καταγωγή μου για το γεγονός ότι δε μπορώ να την “αλλάξω” με κανέναν άλλο τουριστικό προορισμό. Υπάρχουν και γευστικοί λόγοι για τους οποίους ανυπομονώ κάθε χρόνο να βρεθώ εκεί. Θέλω, λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας τα γευστικά μυστικά αυτού του πανέμορφου τόπου. Γιατί, μη μου πείτε ότι δεν είναι σημαντική η γαστρονομία μιας περιοχής, κι ένας παραπάνω λόγος για να σας πείσει να την επισκεφτείτε. Πάντως, θεωρώ ότι ένας γαστρονομικός χάρτης είναι πολύτιμος σε τέτοιες περιπτώσεις. Μάλιστα, σε αυτόν το χάρτη η Σκύρος θα κατείχε εξέχουσα θέση. Διότι, σε αυτό το νησί, οι γευστικές αναμνήσεις μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό σου.

Ως πιστός λάτρης του γλυκού θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα. Από το επιδόρπιο προς το φαγητό. Ας υποθέσουμε τώρα ότι δεν έχουμε καμία -μα καμία- σχέση με τη Σκύρο. Κι επειδή ζούμε στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας αποφασίζουμε να γκουγκλάρουμε τα γλυκά που πρέπει να δοκιμάσουμε, αναζητώντας τις λέξεις “γλυκά Σκύρου”. Έκπληκτοι διαπιστώνουμε ότι όλα τα αποτελέσματα καταλήγουν σε ένα μόνο πράγμα: τα γλυκά της Φαλταΐνας. Προσωπικά, ως γνήσιος Σκυριανός, δε μου κάνουν εντύπωση τα διθυραμβικά σχόλια των επισκεπτών για τις γλυκές δημιουργίες της κυρίας Φαλταΐνας και των δύο γιών της, του Βασίλη και του Γιώργου. Καθώς άπαντες γνωρίζουμε στη Σκύρο ότι η συγκεκριμένη οικογενειακή επιχείρηση, η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της ζαχαροπλαστικής από το 1984, μας κάνει τόσα χρόνια περήφανους και εκτός νησιού. Οι διακρίσεις σημαντικές: 1ο βραβείο παραδοσιακού αμυγδαλωτού Ευβοίας και Σκύρου και ειδικό βραβείο για την πολυετή προσφορά στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας από το Επιμελητήριο της Εύβοιας. Το ξακουστό παραδοσιακό αμυγδαλωτό λένε ότι το λάτρεψε ο γνωστός σεφ Γιώργος Λαζάρου, αλλά σίγουρα το λατρεύουμε κι όλοι εμείς, που κάθε χρόνο φροντίζουμε να παίρνουμε μαζί μας για τους φίλους που δεν καταφέρνουν να έρθουν στο νησί

Πάντως, τη μοναδική γεύση του βραβευμένου σκυριανού αμυγδαλωτού μπορεί κανείς να την απολαύσει και σε γεύση παγωτού, μία σπουδαία καινοτομία από το γνωστό ζαχαροπλαστείο, προκειμένου να συνδυάσει γεύση και παράδοση μαζί με τις καλοκαιρινές επιθυμίες μικρών και μεγάλων. Σημειώστε ότι στην κυρία Φαλταΐνα θα βρείτε ακόμα 150 γεύσεις παγωτού οι οποίες, μάλιστα, παρασκευάζονται σε έναν ανεξάρτητο υπερσύγχρονο χώρο. Αληθινές γεύσεις από αγνά υλικά, όπως το φρέσκο βουβαλίσιο γάλα που αποτελεί τη βάση του παραδοσιακού καϊμάκι. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η οικογένεια θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει ευχάριστα, φέρνοντας μεγάλες και τιμητικές διακρίσεις στον τόπο μας.

Οικογενειακή υπόθεση αποτελεί και το παραδοσιακό φαγητό στη Σκύρο. Σε όλες τις ταβέρνες θα δοκιμάσετε -μεταξύ άλλων- διάφορα τοπικά καλούδια που έχουν καλλιεργηθεί από τους ίδιους τους εστιάτορες. Δε θα σας μπερδέψω με πολλές γαστρονομικές προτάσεις. Θα σας αναφέρω μονάχα δύο από τις αγαπημένες μου ταβέρνες. Ειλικρινά δε ξέρω τι θέση κατέχουν στα διάφορα ταξιδιωτικά sites, γνωρίζω όμως από πρώτο χέρι ότι τις τιμούν δεόντως οι ντόπιοι κάτοικοι, μεταξύ των οποίων και εγώ. Η πρώτη είναι ο ΛΑΜΠΡΟΣ, που βρίσκεται στον οικισμό Ασπούς (5 χλμ. νότια της πόλης).
Δεν έχετε ξαναφάει μεγαλύτερες μερίδες σε κανένα άλλο μαγαζί. Και το θέμα είναι ότι όλα τα πιάτα είναι πεντανόστιμα. Αξίζει να δοκιμάσετε σκυριανό κατσικάκι που κυριολεκτικά “λιώνει” στο στόμα. Και φυσικά λαδόπιτες με ξινοτύρι, το παραδοσιακό τυρί της Σκύρου με τη γιαουρτένια υφή.
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ είναι η δεύτερη ταβέρνα που σας προτείνω ανεπιφύλακτα, στην περιοχή Μαγαζιά (μια ανάσα από τη Χώρα). Αν υπάρχει ιδανικός συνδυασμός τιμής και ποιότητας τότε να ξέρετε ότι ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ αποτελεί την καλύτερη επιλογή. Μάλιστα, το περιβάλλον ευνοεί τις παραγγελίες ψαρικών, αφού όλα τα τραπέζια “κοιτούν” προς το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Μη χάσετε την ευκαιρία να γευτείτε μια απολαυστική αστακομακαρονάδα, που προσφέρεται σε αφθονία στο νησί. Εξού και το προσωνύμιο “Σκύρος, η αστακομάνα”.
Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένες ειδικές προτάσεις για “πρόχειρο” φαγητό που -αν μη τι άλλο- εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει να τρώμε αρκετά συχνά. Όπως για παράδειγμα το σουβλάκι. Το καλύτερο, λοιπόν, σουβλάκι με διαφορά θα το βρείτε στο ΑΔΡΑΧΤΙ που βρίσκεται μέσα στη Χώρα. Ο Βασίλης που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια το μαγαζί, σε κάνει να αναρωτιέσαι για ποιο λόγο εμείς οι Αθηναίοι τρώμε άγευστα κρέατα όλο το χειμώνα… Καλό, επίσης, σουβλάκι θα φάτε και στο λιμάνι, στο ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ. Η κυρία Βούλα μαζί με τα δύο παιδιά της, τον Σωτήρη και την Αλεξία, έχουν μετατρέψει το σουβλάκι σε παραδοσιακή τέχνη. Στο συγκεκριμένο μαγαζί εγώ επιλέγω πάντα τυλιχτό με τρικαλινό λουκάνικο. Είναι το κάτι άλλο!

Επιπλέον, για πρωινό θα πάτε οπωσδήποτε στην κυρία Καλή στη Χώρα. Από το 1978 αλευρώνει και φουρνίζει τις καλύτερες τυρόπιτες και μπουγάτσες που έχετε δοκιμάσει. Με συντροφιά τις τρεις κόρες της: την Αμέρσα, τη Μαρία και την Ματζουράνα. Για μοναδικά σάντουιτς σε συνδυασμό με δροσιστικές μπύρες περάστε από την ΚΑΝΤΙΝΑ της Άννας και του Γιάννη στα Μαγαζιά. Εκεί θα βρείτε και τον καλύτερο καφέ. Ζητήστε από τον Σταμάτη να σας τον φτιάξει. Αμέσως θα καταλάβετε τι εστί ποιοτικός καφές.

Τέλος, για όσους θέλουν να δοκιμάσουν κάτι νόστιμο κάτω από την ομπρέλλα, τότε η μόνη επιλογή είναι το διαχρονικό beach bar “Juicy”. Τεράστια ποικιλία από γευστικές σαλάτες, απολαυστικά σνακ και χορταστικές πίτσες. Κι επειδή φέτος κλείνει τα 30 χρόνια λειτουργίας, μαθαίνουμε ότι ο Γιώργος και η Τζίνα ετοιμάζουν φανταστικές εκπλήξεις. Για να δούμε…

Ελπίζω οι προτάσεις μου να σας φανούν χρήσιμες. Η Σκύρος σας περιμένει να την γευτείτε…