Το μαύρο Ρόδο του έρωτα» είναι ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα το οποίο σκοπό έχει να αναδείξει το φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας που ονομάζεται «ενδοοικογενειακή βία» και τις ολέθριες επιπτώσεις του. Παραμυθένιες εικόνες μπερδεύονται με έναν φαινομενικά άναρχο τρόπο με ωμές σκηνές βίας, φέρνοντας τον αναγνώστη αντιμέτωπο με τον λεπτό ψυχισμό των γυναικών που πίστεψαν στο έρωτα και ξύπνησαν αντιμέτωπες με το κτήνος που ονομάζεται ενδοοικογενειακή βία.
Η συγγραφέας του έργου Τζένη Κοσμίδου τονίζει στο σημείωμα της μεταξεί άλλων:
«Δυστυχώς πολλές γυναίκες μάνες, σύζυγοι, κόρες τόσο στη χώρα μας, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο είναι θύματα αυτής της αθλιότητας. Πολλές από αυτές κατηγορούν τον εαυτό τους ή ψάχνουν δικαιολογίες και υποτιθέμενα κρυμμένα συναισθήματα που δικαιολογούν τη συμπεριφορά των βασανιστών τους. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τους ανθρώπους που ασκούν βία. Η βία με οποιαδήποτε από τις μορφές της και αν ασκείται έχει καταστροφικές συνέπειες για τον πυρήνα της οικογένειας οι οποίες δεν επηρεάζουν μόνο τα μέλη της, αλλά και τις μετέπειτα γενιές. Η οικογενειακή εστία παύει να αποπνέει ασφάλεια και μετατρέπεται σε έναν τόπο βασανιστηρίου από τον οποίο οι περισσότερες γυναίκες φοβούνται, ακόμα και να δραπετεύσουν. Τέτοιες γυναίκες είναι και αυτές του βιβλίου μας.
Τρεις γενιές γυναικών που ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Γιαγιά, μητέρα και εγγονή. Σοφία, Εριφύλη, Ελπίδα. Τρεις γυναίκες με ιδιαίτερο ψυχισμό και ένα κοινό χαρακτηριστικό. Τα παραμύθια. Παραμύθια ζωής. Παραμύθια που μιλούν για την ομορφότερη και πιο αθώα μορφή του έρωτα. Παραμύθια που τις οδήγησαν στο να έρθουν αντιμέτωπες με την πιο σκοτεινή του πλευρά. Αντιμέτωπες με την πιο ακραία μορφή ενδοοικογενειακής βίας και όχι μόνο. Με αυτό μου το έργο επιχειρώ να ρίξω άπλετο φως στην ιστορία τριών γυναικών που πίστεψαν σε αυτό το ευγενές αίσθημα που δυστυχώς για αυτές αποδείχτηκε καταστροφικό.
Η Σοφία ως η πρώτη της γενιάς της υποτάχθηκε στη θέληση των γονιών της και παντρεύτηκε από προξενιό έναν άντρα που ποτέ δεν αγάπησε. Έναν άντρα σκληρό και βίαιο που κακοποίησε το κορμί και την ψυχή της με τον χειρότερο τρόπο. Ποτέ όμως δεν έπαψε να πιστεύει στον έρωτα. Ποτέ δεν έπαψε να περιμένει τον πρίγκιπα του παραμυθιού που θα την έσωζε από τα βάσανά της. Δυστυχώς, ο φόβος που νιώθουν όλα τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας ποτέ δεν την άφησε να φύγει μακριά από το σπίτι του μαρτυρίου επιδιώκοντας να τον βρει.
Σε αυτό το σπίτι γεννήθηκε η Σοφία. Γαλουχήθηκε με τα παραμύθια για τον τέλειο πρίγκιπα που έδιναν παρηγοριά και κουράγιο στη μητέρα της και τον φόβο των βίαιων ξεσπασμάτων του πατέρα της. Όταν γνώρισε τον έρωτα στα μάτια του δικού της πρίγκιπα πίστεψε πως το παραμύθι έπαιρνε σάρκα και οστά. Οι άνθρωποι όμως δεν μπορούν να είναι τέλειοι όπως οι χαρακτήρες των παραμυθιών. Αυτή η αλήθεια σε συνδυασμό με ένα βίαιο ξέσπασμα του πατέρα της έτρεψε τη Σοφία σε φυγή, αφήνοντάς της έρμαιο στα χέρια των χειρότερων αρπακτικών που καραδοκούσαν εκεί έξω. Όταν πια κατάφερε περνώντας μέσα από την κόλαση να γυρίσει στον πρίγκιπα του δικού της παραμυθιού, δυστυχώς, τίποτα πια δεν ήταν το ίδιο. Παιδί αυτού του παραμυθιού η Ελπίδα.
Η Ελπίδα θέλησε να ξεφύγει από τη μοίρα της μητέρας και της γιαγιάς της. Επέλεξε να αποφύγει τον έρωτα κρυμμένη στην ασφάλεια ενός γάμου συμβιβασμού με έναν άντρα κατά πολύ μεγαλύτερό της. Ενός γάμου που θα της εξασφάλιζε μια καλή ζωή γεμάτη ανέσεις μα πάνω από όλα απαλλαγμένη από έντονα συναισθήματα. Τα συναισθήματα όμως όσο μένουν θαμμένα μέσα μας, τόσο θεριεύουν και όταν κάνουν την επανάστασή τους γίνονται κύμα ικανό να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Άραγε θα καταφέρει η Ελπίδα να ξεφύγει από τη μοίρα των γυναικών της οικογένειάς της;
Η τέχνη οφείλει να στηλιτεύει και να καταγγέλλει τέτοια φαινόμενα, αποσκοπώντας αφενός στο να βοηθήσει τα θύματα κάνοντάς τα να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνα στο μαρτύριο τους και πως δεν θα πρέπει να διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό και αφετέρου στο να κεντρίσει τόσο την ευαισθησία όλων μας, όσο και του κρατικού μηχανισμού για την ανεύρεση λύσεων που θα οδηγήσουν στην οριστική εξάλειψη τέτοιων φαινομένων.
Ευχαριστώ θερμά την καλή μου φίλη Μαρία Ζαφείρη φιλόλογο με εξειδίκευση στην ειδική αγωγή τόσο για τη φιλολογική επιμέλεια του κειμένου, όσο και για τις πολύτιμες συμβουλές της.
Καλή ανάγνωση σε όλους!»
Κατεβάστε το ebook «Το μαύρο ρόδο του έρωτα» στο www.tzenikosmidou.eu
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για την Εύβοια
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις για την Ελλάδα και τον Κόσμο στο evima.gr