“Η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί!”

της Τζενης Κοσμίδου, Για την παγκόσμια ημέρα κατά του Καρκίνου.

Η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί!

Το χαμόγελο σου έκανε να ανθίζει όλη η πλάση στη λάμψη των ματιών σου κρύβονταν του κόσμου τα πιο ωραία μυστικά.

Το γέλιο σου τραγούδι που ομόρφαινε τα πάντα και απορούσες πώς μπορούσε ένα πλάσμα να κρύβει τόση ομορφιά.

Έναν καλό λόγο είχες για όλους και δίπλα ήσουν σε όποιον ήθελε παρηγοριά. Στα δυο σου στήθη έμοιαζες να είχες κλείσει όλου του κόσμου την αγάπη και την ανθρωπιά.

Ξάφνου όμως άρχισε να σκοτεινιά ζει, μια λέξη μονάχα έφερε τη συννεφιά. Η λάμψη χάθηκε από τα δυο σου μάτια και ο φόβος πλέον φώλιασε σε αυτά.

Οι μέρες πια βαρύνανε για σένα, τα όμορφα μαλλάκια σου σκορπίσαν στο βοριά και εγώ έψαχνα τρόπο απεγνωσμένα να διώξω από το βλέμμα σου τη βαρυχειμωνιά.

Μα να εκεί που πίστευα ότι σε είχα χάσει το βλέμμα σου φωτίστηκε ξανά. Ό,τι κι αν είναι είπες θα περάσει «Θέλω να ζήσω και θα ζήσω ακόμη και αν χρειαστεί να πολεμήσω με θεριά».

Είπες και έσφιξες τα δόντια με μανία και αναθάρρησα και εγώ μαζί με εσένα ξανά.

Στάθηκα δίπλα σου σε όλη αυτή τη μάχη με αυτή τη βάρβαρη αρρώστια που με μανία ξεκίνησε να σε χτυπά.

Είπα και εγώ «Ό,τι και αν είναι θα περάσει και μέχρι τότε σε μένα θα βρίσκεις απάγκιο και παρηγοριά».

Η μάχη ήταν σκληρή και χρονοβόρα μα η αγάπη όλα τα νικά. Έτσι και η δικιά σου δυνατή αγάπη έδιωξε το άγριο θηρίο της αρρώστιας μακριά.

Η άνοιξη επέστρεψε στο πρόσωπό σου, στο χαμόγελο σου και πάλι κελαηδούσαν τα πουλιά και εγώ μπορούσα πάλι να χαθώ μες στη ματιά σου και να ατενίσω το μέλλον δίπλα σου ξανά.

Έγινες άστρο ζωντανό και λαμπρηρίζεις παράδειγμα για όποιον χτυπά η βαρυχειμωνιά, απόδειξη πως τη ζωή όπως τη θέλεις τη γυρίζεις φτάνει να ξέρεις να πολεμάς.

Πόσες φορές δεν πήγες να λυγίσεις και το θηρίο έδειξε να σε νικά μα άλλες τόσες έσφιξες τα δόντια και είπες όχι, δεν θα κάνω πίσω ποτέ ξανά.

«Θέλω να ζήσω», είπες «και θα ζήσω, ακόμη και αν χρειαστεί να πολεμήσω με θεριά».

Πολέμησες και βγήκες δαφνοστεφανωμένη με μόνο όπλο την αγάπη σου για τη ζωή και εγώ από κοντά να σου θυμίζω κάθε φορά που ένιωθες κουρασμένη πως η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί.