Αναστήλωση του ναού του Αγίου Νικολάου του Σικελιώτη: Το «μεγάλο στοίχημα» της Εύβοιας

Η αναστήλωση της Ιεράς Μονής του Οσίου Νικολάου του Σικελιώτη αποτελεί αναμφισβήτητα ένα μεγάλο «στοίχημα» για την Εύβοια

Οικοδομήθηκε κατά την περίοδο μεταξύ 950 και 1050. Σύμφωνα με την παράδοση ο θαλαμοειδής τάφος, που υπάρχει εκεί, καλύπτει το σώμα του Οσίου και κατασκευάστηκε, όταν ανακαλύφθηκε το σώμα του Οσίου γύρω στα 1857.

Το εν λόγω μοναστήρι λειτούργησε αδιαλείπτως από την στιγμή της ίδρυσης του έως και τις αρχές του 19ου αιώνα. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους η Ιερά Μονή αναγκάστηκε να κλείσει με αφορμή την έκδοση βασιλικού διατάγματος του 1833, με το οποίο υποχρεώνονταν να διαλυθούν όσα μοναστήρια είχαν αδελφότητα μικρότερη από έξι μοναχούς.

Η ανάβαση για το ασκηταριό του οσίου Νικολάου του Σικελιώτου ως διαδρομή, είναι μέτριας δυσκολίας.

Μόνο το φως που λιώνει δυσκολεύει την πρόσβαση.

Όταν βγαίνουμε στο ξέφωτο μια μεγάλη τσιμεντένια άχαρη πύλη σε υποδέχεται. Την διαβαίνουμε και αμέσως αισθάνεσαι ότι βρίσκεται σε έναν χώρο που έχει κατοικηθεί εδώ και αιώνες. Είναι το μοναστήρι του αδελφού Νικολάου που ήλθε από τη Σικελία για να εγκαταβιώσει αρχικά στη Μονή Χαραδρών στη Χιλιαδού και μετά στη Δίρφυ, εκεί που βρισκόμαστε, στα πόδια του σημερινού χωριού Μετόχι.

Οι πληροφορίες για τη ζωή του λιγοστές. Ίσως έζησε μεταξύ 9ου και 12ου αιώνα.

Στις 23 Αυγούστου τιμάται και ψάλλεται η ασματική του ακολουθία. Από αυτή την ακολουθία μαθαίνουμε ότι ήταν γέννημα θρέμμα Σικελίας και ότι οδηγημένος από τη θεία πρόνοια εγκατάλειψε την οικογένεια του και έφθασε στην Εύβοια και κατέληξε στο σημείο που βρίσκομαι, έναν ερημότοπο. Μια ιστορία παλιά λέει ότι τον συνέλαβαν μουσουλμάνοι Άραβες ή πειρατές μαζί με άλλους.

Όταν το πλοίο κινδύνευσε να καταποντιστεί και δεν υπήρχε νερό να πιουν οι επιβάτες του, τότε ο όσιος Νικόλαος με προσευχή κατέπαυσε την τρικυμία και μετέβαλε τα νερά της θάλασσας σε γλυκά και ήπιαν όλοι. Όταν είδαν Αγαρηνοί τα θαύματα επέστρεψαν τον Νικόλαο στο μοναστήρι και απελευθέρωσαν τους κρατούμενους.

Εδώ κτίζει ναό προς τιμή του συνώνυμου Αγίου του Νικολάου αρχιεπισκόπου Μύρων του θαυματουργού. Εδώ συγκρότησε κοινόβιο και έθεσε όρο να είναι άβατο σε γυναίκες.

Στο πέρασμα των χρόνων το μοναστήρι ερημώθηκε και στα μισά του 19ου αιώνα ανοικοδομήθηκε και βρέθηκαν τα λείψανα του Νικολάου.