Αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη απεργία στην Εύβοια

Η 9η Απριλίου αποτελεί μια καθοριστική ημερομηνία για τους εργαζόμενους στην Εύβοια, καθώς διοργανώνεται μια μεγαλειώδης απεργία με στόχο την αντίσταση στις αντεργατικές πολιτικές που πλήττουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Στην Χαλκίδα, στην πλατεία Δικαστηρίων, στις 11 π.μ., οι εργαζόμενοι καλούνται να συμμετάσχουν σε μια κινητοποίηση που διεκδικεί καλύτερες συνθήκες εργασίας, μισθολογικές αυξήσεις και την προστασία των δικαιωμάτων τους. Εκτός από τη Χαλκίδα, συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Εύβοιας, όπως στην Ιστιαία, το Μαντούδι κτλ.

Η 9η Απριλίου είναι μια ημέρα που καλεί όλους τους εργαζόμενους να ενώσουν τις φωνές τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Είτε μιλάμε για μισθολογικές αυξήσεις, είτε για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, είτε για την καταπολέμηση των κοινωνικών αδικιών, η απεργία είναι μια ισχυρή δήλωση ότι οι εργαζόμενοι δεν θα υποχωρήσουν στις πολιτικές που τους καταδικάζουν σε φτώχεια και ανισότητα.

Αντεργατική πολιτική και μισθολογικές αδικίες

Όπως καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Ευβοίας, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει προχωρήσει σε αυξήσεις που φαίνονται μικρές μπροστά στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Ουσιαστικά, παρά την αύξηση του ονομαστικού μισθού, η πραγματική αξία των αποδοχών μειώνεται λόγω των αυξημένων φόρων και των πληθωριστικών πιέσεων. Για παράδειγμα, σε μια επιχείρηση χωρίς επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση, ο καθαρός μηνιαίος μισθός του εργαζόμενου αυξάνεται κατά 4,7%, αλλά ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών σχεδόν διπλασιάζεται, γεγονός που μειώνει δραματικά την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, παρά την υποτιθέμενη αύξηση των μισθών, βρίσκονται σε μια δεινή κατάσταση, με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό να «τρώγουν» τις αποδοχές τους. Ο πληθωρισμός στα τρόφιμα φτάνει το 15%, ενώ οι αυξήσεις στις τιμές ενέργειας και ενοικίων αγγίζουν το 40%.

Η κατάρρευση των κοινωνικών υπηρεσιών

Εκτός από τα οικονομικά προβλήματα, η καθημερινότητα των πολιτών πλήττεται και από την κατάρρευση των κοινωνικών υποδομών. Τα νοσοκομεία βρίσκονται σε αποδιοργάνωση, οι εφημερίες έχουν μετατραπεί σε «εμπόλεμες ζώνες», και πολλοί πολίτες χάνουν τη ζωή τους λόγω έλλειψης ιατρικών πόρων ή ασθενοφόρων. Παράλληλα, στα σχολεία παρατηρούνται σοβαρά προβλήματα υποδομών, όπως πτώσεις σοβάδων και βλάβες στα συστήματα θέρμανσης.

Αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν σοβαρά ερωτήματα για την προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση στην ευημερία των πολιτών, όταν ταυτόχρονα δαπανώνται τεράστια ποσά για πολεμικές δαπάνες και εξοπλισμούς, με τη χώρα να εμπλέκεται σε διεθνείς πολεμικούς ανταγωνισμούς.

Πολιτική ληστεία και αντίσταση

Η τωρινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου εις βάρος των εργαζομένων και των κοινωνικών αναγκών. Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν έχουν απωλέσει τη μνήμη τους και δεν θα επιτρέψουν την εκμετάλλευσή τους να συνεχιστεί χωρίς αντίδραση.

Αυτό αποδεικνύεται από τους τελευταίους αγώνες, όπως αυτοί σε μεγάλες επιχειρήσεις (ΔΕΛΤΑ, ΜΙΝΕΡΒΑ, Coca-Cola 3Ε), όπου οι εργαζόμενοι κατάφεραν να επιτύχουν υπογραφές Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις και βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Ο λαός στην πρώτη γραμμή: Η δύναμη του οργανωμένου αγώνα

Η συμμετοχή στην απεργία της 9ης Απριλίου δεν είναι απλά μια αντίδραση στις άδικες πολιτικές, αλλά μια δήλωση αντίστασης ενάντια στο σύστημα που εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Η δύναμη του οργανωμένου λαού αποδεικνύεται σε κάθε απεργία, σε κάθε κινητοποίηση, όπου οι εργαζόμενοι δίνουν τον τόνο για το τι σημαίνει πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα.

Η αγωνιστική δράση, όπως αυτή της 9ης Απριλίου, ενισχύει τη συλλογική συνείδηση και διαμορφώνει το μέλλον για τις επόμενες γενιές εργαζομένων. Ο αγώνας συνεχίζεται, διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον για όλους.