Εύβοια: Ιερέας συγκινεί για την απώλεια του πατέρα του

Συγκινεί ο ιερέας της Άνω Βάθειας για τον θάνατο του πατέρα του.

Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που μου τηλεφώνησαν και μου είπαν πως ο πατέρας μου επαψε να είναι στη γη. Έπαψε να βασανίζεται με τους ανθρώπινες ανησυχίες. Έπαψε να πονά και να στεναχωριέται. Να πάνε από όλα ξενάσχολείται με ανούσια πράγματα που ασχολούμαστε εμείς που δούμε στη γη και νομίζουμε πώς θα ρίξουμε για πάντα εδώ. Θυμάμαι μικρός όταν ξημερώματα ξυπνούσα από μόνος μου με την προσμονή να τον δω να μου χαμογελά και να μου λέει πάμε Δημητράκη μου νέα μέρα ξεκινά.
Κάθε μέρα με τον πατέρα μου ήταν η διαφορετική, ήταν ένας άνθρωπος χαρούμενος με όλη τη σημασία της λέξης έτοιμος να δώσει και την ψυχή του για το συνάνθρωπο. Ποτέ του δεν έβαζε μπροστά τον εαυτό του, ποτέ δεν παραδεχόταν ή αν ήτανε κουρασμένος ή αν πονούσε εάν βαριόταν δεν ήθελε να κάνει κάτι. Γιατί ποτέ δεν ήθελε να στεναχωρήσει κανέναν. Πάντοτε τον θυμάμαι να τρέχει τον θυμάμαι να βοηθά μέχρι αργά το βράδυ θυμάμαι πως όπου περνούσαμε το φορτηγό που είχε φορτωμένα τα φρούτα και τα λαχανικά από όποιο χωριό από όποιος σπίτι πάντοτε βγαίναν να τον χαιρετήσουνε να του πού είναι ένα καλό λόγο διότι σε όλους είχε δώσει πολύ αγάπη. Πάντοτε όταν προσπαθώ να φέρω το πρόσωπό τους το μυαλό μου έρχεται χαμογελαστός. Γιατί μέχρι και τελευταία ποτέ δεν έπαψε να χαμογελά πότε δεν έπαψε να βλέπει μόνο το καλό. Αυτός ήταν ο άνθρωπος που μου έδωσε τα εφόδια για να ζήσω, που με έμαθε στην κακία του κόσμου πρέπει να απαντάς με αγάπη με χαμόγελο καλο λόγο με ένα συμπονετικό λόγο. Μου έμαθε πάντοτε να βοηθώ κι ας δυσκολεύομαι τα δώσει ο θεός αν δει ότι βοήθησα. Μούμασε να προσέχω τους ανθρώπους αλλά και να βοηθάω στο έπακρον. Γιατί ο πατέρας μου ο Γιώργος το λέω και το ξέρω με σιγουριά πώς αυτό που λέει η εκκλησία μας το είχε έβλεπες στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου τον ίδιο το Χριστός ό,τι έκανε στον κάθε άνθρωπο το έκανε στο να το έκανε για τον ίδιο το Χριστό. Πατέρα ξέρω πως μας βλέπεις πάντοτε είχα κάποια δυσκολία στη ζωή μου σου ζητούσα βοήθεια και εσύ μου έλεγες όλα θα γίνουν Δημητράκι μου μη στεναχωριέσαι με αυτό το τόσο αληθινό σου χαμόγελο τόσο αθώο και όμορφο έτσι πατέρα θέλω να σου ζητήσω να πεις και έναν καλό λόγο στο θεό γιατί ξέρω πως επειδή η ψυχή σου είναι αγνή θα σε ακούσει λίγο παραπάνω. Καλή ανάπαυση πατέρα μακάρι ο θεός να σε ακούσει και κάποτε να συναντηθούμε και να ξαναδώ αυτό το χαμογελό σου και να ακούσω τη φωνή σου να μου λέει Δημητράκη μου σ αγαπώ πολύ .Παιδια μου σας αγαπώ πολύ να έχετε την ευχή μου. Γιατί πατέρα μα αυτή την ευχή κρατιέμαι ακόμα και προχωράω στη ζωή μου αυτή την ευχή την ευχή του Γιώργου μου την ευχή του Πατέρα μου.

π.Δημήτριος Αργύρης
Πρωτοπρεσβύτερος