Εύβοια: «Κεραυνοί» για τις ΑΠΕ σε σχέση με την ανάπτυξη

Για ύποπτη «αφωνία» κατηγορεί βουλευτές και περιφέρεια στην Εύβοια ο Κώστας Μαρκόπουλος. Σε άρθρο του αναφέρει πως οι διαμαρτυρίες για τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά πάρκα έχουν «φουντώσει» για τα καλά, ενώ τονίζει πως η αλόγιστη εγκατάσταση και χρήση των ΑΠΕ στην περιοχή, έχουν υπονομεύσει την ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, τονίζει πως το 2023 το οποίο ήταν χρονιά ρεκόρ για τον τουρισμό, στην Εύβοια η τουριστική κίνηση ήταν μειωμένη, και το αποδίδει στις επιπτώσεις που έχουν οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά στην περιοχή.

Αναλυτικά όσα έγραψε:

«Φουντώνει το κύμα διαμαρτυριών εναντίον της αλόγιστης χορήγησης νέων αδειών ΑΠΕ (αιολικά και φωτοβολταϊκά). Δήμαρχοι, πολίτες, οργανωμένοι και μη, επιστήμονες κρούουν κώδωνα κινδύνου για το γεγονός ότι στην Εύβοια είναι εγκατεστημένο το 1/3 των αιολικών της χώρας καθυπέρβαση νομοθεσίας, με κατάχρηση γης και τελευταία ακόμα και με πολεοδομικά σχέδια (Μπένος – Καμένη γη Β. Εύβοιας), που χορηγεί χρήση γης στα καμένα βουνά της Β. Εύβοιας, παρά τις δηλώσεις Πρωθυπουργού ότι ΔΕΝ θα μπουν ανεμογεννήτριες στις καμένες εκτάσεις.

Αναρωτιέται βέβαια οποιοσδήποτε πλέον ποιος κοροϊδεύει ποιόν και ποιος κρύβεται πίσω από τον άλλον…

Αυτές οι ανεμογεννήτριες θα απορροφήσουν τα περί 12 δις (1/3 του Ταμείου Ανασυγκρότησης), με fast track διαδικασίες, ενώ για να γίνει ένας δρόμος ή ένα λιμανάκι για ψαράδες απαιτούνται 4-6 χρόνια με πολλή πίεση. Τα δε «επονομαζόμενα» ανταποδοτικά σε Δήμους ή Κοινότητες δίνονται σαν ψίχουλα με δόσεις και με καθυστερήσεις…

Δυστυχώς η κυβέρνηση έχει λανθασμένη αντίληψη περί ανάπτυξης. Αντί να στηρίζει τους μικρομεσαίους και αντί να πιέσει το τραπεζικό σύστημα να επιτελέσει τον στόχο του, που είναι ο δανεισμός με στόχο την ανάπτυξη κάνει το αντίθετο. Κλείνει τον δρόμο για την ροή χρήματος στην ραχοκοκαλιά του τραπεζικού συστήματος και την ανοίγει σε 6-7 ισχυρούς ομίλους.

Σιγή από τους βουλευτές. Σιγή από την Περιφέρεια. Σιγή από Επιμελητηριακές Αρχές. Είναι σιγή φόβου ή σιγή άγνοιας ή σιγή αδιαφορίας; Μικρή αξία έχει η απάντηση. Σημασία έχει το αποτέλεσμα, το οποίο συμπεραίνει ότι είναι σιγή αποτυχίας!

Η μεγαλύτερη ευκαιρία για εκτόξευση της χώρας μετά την κρίση μνημονίων είναι το Ταμείο Ανάπτυξης (33 δις ευρώ) το οποίο φθάνει με το σταγονόμετρο στην κοινωνία. Μία φιλελεύθερη κυβέρνηση αντί να ξοδεύει για επιδόματα έναντι ακρίβειας και ενεργειακών καρτέλ καλύτερα θα ήταν να στηρίξει τον μικρό και μεσαίο επαγγελματία που έχει κυριολεκτικά «στεγνώσει» οικονομικά. Εκεί ο ρόλος και ο λόγος των κοινοβουλευτικών είναι ισχυρός. Στην Εύβοια είναι ανύπαρκτος. Στα συγκεκριμένα ώστε πλέον το ζήτημα της ανάπτυξης της Εύβοιας, να είναι ζήτημα «επαιτείας» από την κυβέρνηση. Από την άλλη πλευρά η Περιφέρεια έχει μετατραπεί σε κοινό εντολοδόχο, άβουλο και αμίμητο συντελεστή. Δεν αναφέρομαι σε κάτι ψηφίσματα και ενστάσεις σε δελτία τύπου. Αυτά μοιάζουν με «κροκοδείλια δάκρυα» ή με «στάχτη στα μάτια» των πολλών.

Η κατάληψη της Εύβοιας από ΑΠΕ και σε λίγο και από ιχθυοτροφεία παντού γίνεται με την συμμετοχή/συνενοχή όλων των παραπάνω.

Τίποτα πλέον δεν καθορίζεται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όλα αποφασίζονται στην Αθήνα και οι εγχώριοι «άρχοντες» θα κληθούν να απολογηθούν για αποφάσεις άλλων.

Είναι κωμικό βουλευτής να έχει ανακοινώσει την μονάδα τεχνητού νεφρού στην Ιστιαία και αυτήν να αναμένεται 5 χρόνια! Είναι γελοίο Περιφερειάρχης να ανακοινώνει φράγμα Μεσσαπίων και την ίδια μέρα η κυβέρνηση να το ακρωτηριάζει χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος. Είναι πρωτοφανές να ανακοινώνεται η Παράκαμψη Χαλκίδας επί 5ετία από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, να μην έχει σκαφτεί 1 μέτρο και οι τοπικοί άρχοντες να είναι απαθείς, ενώ τα εκατομμύρια ρέουν στις ΑΠΕ σαν ποτάμι.

Είναι απογοητευτικό να συγκρίνεις Εύβοια και Στερεά με Πελοπόννησο ή Θεσσαλία και πριν και μετά τις καταστροφές.

Είναι απογοητευτικό να μην επαναστατούμε όταν το 2023-χρονιά ρεκόρ του τουρισμού στην Ελλάδα η Εύβοια υποχώρησε και σε τουρίστες και σε εισπράξεις και σε διανυκτερεύσεις. Και το 2024 πάει χειρότερα.

Σίγουρα τα ζητήματα της ανάπτυξης δεν είναι σε σωστό δρόμο και για αυτό δεν φταίνε οι συγκυρίες ούτε η κακή μας τύχη. Φταίνε οι εκπρόσωποι που δεν μπορούν να βάλουν φρένο σε μία υπονομευτική πολιτική για τον τόπο μας».