Εύβοια: «Μάχη» για τη θέση της στον δικαστικό χάρτη

Η χώρα μας πάσχει στην ταχύτητα εκδίκασης των υποθέσεων και έκδοσης των αποφάσεων, γεγονός το οποίο επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις σε κάθε έκφανση της ζωής μας.

Η πιο σημαντική, ενδεχομένως, είναι η κρίση εμπιστοσύνης που προκαλείται στη σχέση του πολίτη με το θεσμό της Δικαιοσύνης, καθώς ο απλός πολίτης νιώθει ότι δεν υπάρχει ένα δίκτυο προστασίας από την ίδια την Πολιτεία.

Στο πλαίσιο αυτό κάθε προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος, η οποία δεν θίγει τις θεσμικές εγγυήσεις είναι καλοδεχούμενη.

Η Κυβέρνηση με το Σχέδιο Νόμου για την «Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης» αποπειράται να επιλύσει το πρόβλημα.

Στη μάχη της Βουλής ο Θανάσης Ζεμπίλης για τη θέση της Εύβοιας στο νέο δικαστικό χάρτη

Από χθες το πρωί ο Βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης βρίσκεται στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, όπου συζητείται ο νέος δικαστικός χάρτης της χώρας. Η συζήτηση του ΣΝ του Υπ. Δικαιοσύνης είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την Εύβοια, τόσο ως προς το Εφετείο, όσο και ως προς τα περιφερειακά δικαστήρια που θα διατηρηθούν τελικά στην Περιφερειακή Ενότητα. Στη διήμερη συζήτηση του ΣΝ, που θα ψηφιστεί σήμερα το μεσημέρι, έλαβαν τον λόγο ο Πρωθυπουργός και όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί.

Ο Βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης κατά την ομιλία του τόνισε ότι ο νέος χωροταξικός σχεδιασμός της δικαιοσύνης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν του τα γεωμορφολογικά χαραχτηριστικά της χώρας και ιδιαίτερα τη νησιωτικότητα. Επίσης, ο κ. Ζεμπίλης αναφέρθηκε στην ανάγκη ενίσχυσης του Εφετείου Εύβοιας και λειτουργίας περιφερειακών δικαστικών σχηματισμών σε όλη την Περιφερειακή Ενότητα, προκειμένου να εξυπηρετούνται οι πιο απομακρυσμένες περιοχές του νησιού και η Σκύρος.

Αποσπάσματα της ομιλίας του κ. Ζεμπίλη:

«Μια εντολή έδωσαν οι πολίτες για τη δεύτερη τετραετία της κυβέρνησης: Να είναι η θητεία των μεγάλων μεταρρυθμίσεων! Ωστόσο, εάν μία μεταρρύθμιση, αποτελεί τον δείκτη για να διαπιστώσουμε το μέγεθος της αποφασιστικότητας για διαρθρωτικές αλλαγές, αυτή είναι ο εκσυγχρονισμός της δικαιοσύνης! Είναι, χωρίς αμφιβολία, η μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων! Είναι γεγονός ότι σήμερα η απονομή δικαιοσύνης αποτελεί μείζονα ανασχετικό παράγοντα για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία αισθήματος δικαίου στη χώρα. Σε πρόσφατο μήνυμά της η πρόεδρος του ΑΠ τόνισε ότι η δικαιοσύνη που απονέμεται με καθυστέρηση δεν είναι δικαιοσύνη! Άλλωστε, η χώρα μας βρίσκεται στη τρίτη χειρότερη θέση σε «ευρωκαταδίκες» για παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, ως προς την απονομή  δικαιοσύνης εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Για ποιο λόγο όμως η Ελλάδα να είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης; Μήπως γιατί στα Ελληνικά δικαστήρια, φτάνουν πιο πολλές υποθέσεις; Όχι, σύμφωνα με το “justice scoreboard 2022”στα ελληνικά δικαστήρια φτάνουν λιγότερες αστικές υποθέσεις από χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ιρλανδία και η Ισπανία. Υπόθεση δεύτερη: Μήπως τα τελευταία χρόνια έχουμε αύξηση υποθέσεων λόγω της γνωστής δικομανίας των Ελλήνων; Το αντίθετο. Οι αστικές υποθέσεις που φτάνουν στα ελληνικά δικαστήρια, ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα, μειώνονται. Αναφέρω, χαρακτηριστικά ότι το 2010 ήταν 4 υποθέσεις ανά 100 κατοίκους και το 2019 ήταν οι μισές, 2 υποθέσεις ανά 100 κατοίκους. Και ενώ θα ανέμενε κανείς ο χρόνος για τη δικαστική τους επίλυση να μειώνεται, συμβαίνει το αντίθετο. Το 2010 απαιτούνταν 190 ημέρες, ενώ το 2021 απαιτούνταν 728 ημέρες για απόφαση στο πρώτο βαθμό, όταν στην Λετονία ο χρόνος είναι μόλις 106 ημέρες. Στα διοικητικά δικαστήρια αντίστοιχα οι Έλληνες δικαστές για τον πρώτο βαθμό χρειάζονται 595 ημέρες, όταν στη Σουηδία οι συνάδελφοι τους χρειάζονται μόλις 102 ημέρες.

Σύμφωνα, μάλιστα, με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα έχει, με μεγάλη διαφορά από όλες τις χώρες της ΕΕ, την πλέον βραδεία απονομή δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα για το 2020, ο μέσος χρόνος επίλυσης της αστικής διαφοράς- για τελεσίδικες αποφάσεις- στην Ελλάδα ήταν 1711 ημέρες, όταν ο ΜΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν 455 ημέρες. Η διαφορά αυτή που πλησιάζει τον τετραπλάσιο χρόνο αληθινά τρομάζει. Ποιος επενδυτής θα ενημερωθεί για αυτό και θα έρθει να επενδύσει κεφάλαια στην Ελλάδα; Πράγματι, η Ελλάδα έχει χαμηλή επίδοση στον δείκτη επιχειρηματικού περιβάλλοντος της Παγκόσμιας Τράπεζας, εξαιτίας της καθυστέρησης απονομής δικαιοσύνης, που στο τομέα αυτό κατέχει την 147η θέση. Υπόθεση Τρίτη: Μήπως η Ελλάδα δεν έχει πολλούς δικαστές; Η αλήθεια είναι η ακριβώς αντίθετη: Η Ελλάδα έχει το τρίτο υψηλότερο ποσοστό δικαστών ανάμεσα στα 27 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα: Η Ελλάδα έχει 36 δικαστές ανά 100.000 κατοίκους, τη στιγμή που η Γαλλία έχει μόλις 11,2 και η Κύπρος 14,1. Μάλιστα, έχει και μεγάλο αριθμό ανώτατων δικαστών, με τους αντεισαγγελείς του ΑΠ να φτάνουν τους 24, που είναι ο μεγαλύτερος αριθμός στον κόσμο! Ωστόσο, παρά τον μεγάλο αριθμό δικαστών παρατηρείται ανισοβαρής κατανομή ανθρωπίνων πόρων και κατακερματισμός δυνάμεων, ιδιαίτερα στο χώρο των ειρηνοδικών, που αποτελούν το 1/3 των δικαστών της χώρας. Αποτελεί, συνεπώς, αδήριτη ανάγκη ο εξορθολογισμός και η ενοποίηση στην διαδικασία πρώτου βαθμού, όπως συμβαίνει και στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη, με την οργανική ένταξη των ειρηνοδικών στα πρωτοδικεία.

Όπως αδήριτη ανάγκη είναι και η  αναδιάταξη της τοπικής αρμοδιότητας.  η οποία όμως λαμβάνει υπόψη τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της χώρας μας. Και ιδιαίτερα ότι η Ελλάδα είναι μια νησιωτική χώρα. Έτσι, στην Εύβοια, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας, διατηρείται ενισχυμένο το Εφετείο Εύβοιας, με την υπαγωγή ολόκληρης της ΠΕ Βοιωτίας, ενώ προβλέπονται και τρία περιφερειακά δικαστήρια. Έτσι, για αυτή την κυβέρνηση έχει ιδιαίτερη αξία το ιερό και θεμελιώδες δικαίωμα της ισότιμης πρόσβασης στη δικαιοσύνη όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης, ανεξαρτήτως της διαμονής τους σε νησιωτικές ή ακριτικές περιοχές. Πέραν όμως από αυτή τη μεταρρύθμιση, από πόρους του ταμείου ανάκαμψης προχωράει και ο ψηφιακός μετασχηματισμός της δικαιοσύνης, όπως και η διαδικασία πρόσληψης δικαστικών υπαλλήλων….»….«Καλούμε, συνεπώς, τους συνδικαλιστές και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πάψουν να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής. Να ταχθούν με την κοινωνία των πολιτών και όχι με την κοινωνία των συντεχνιασμών και τοπικισμών. Και να στηρίξουν τον εκσυγχρονισμό της δικαιοσύνης, που αποτελεί μια επανάσταση μια επανάσταση κοινής λογικής».