«Πέθανε ο Φερνάντο Μποτέρο, ο ζωγράφος των παραδόσεων και των ατελειών μας, ο ζωγράφος των αρετών μας. Ο ζωγράφος της βίας και της ειρήνης μας. Από το περιστέρι που απορρίφθηκε χίλιες φορές και τοποθετήθηκε στο θρόνο του χίλιες φορές», τόνισε ο Κολομβιανός πρόεδρος με ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ.
Ο Φερνάντο Μποτέρο γεννήθηκε στις 19 Απριλίου 1932 στην πόλη Μεδεγίν της Κολομβίας, γνωστή για τις κακόφημες συνοικίες της και για το καρτέλ ναρκωτικών του «βαρόνου» Πάμπλο Εσκομπάρ.
Ήταν γνωστός για το προσωπικό του ύφος, που ονομάζεται «Μποτερίσμος», και το οποίο απεικονίζει ανθρώπους και αντικείμενα σε παραμορφωμένες και ευμεγέθεις διαστάσεις. Πολλά έργα του απεικόνιζαν γυμνές, υπερμεγέθεις γυναίκες, ενώ ήταν επηρεασμένος από τον Βελάσκεθ, αλλά και τους Τζότο, Πιέρο ντελα Φραντσέσκα, Πικάσο κ.α.
Μέρος της θεματολογίας και έμπνευσής του προερχόταν από τα βιβλία του πατέρα του, με θέμα τη Γαλλική Επανάσταση, τα οποία ήταν εικονογραφημένα με αρκετές προσωπογραφίες της εποχής.
Ο Φερνάντο Μποτέρο θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικής αλλά και του 20ού αιώνα.
Η τέχνη του μπορεί να βρεθεί σε μέρη σε όλο τον κόσμο, όπως η Park Avenue στη Νέα Υόρκη και τα Ηλύσια Πεδία στο Παρίσι.
Τα γλυπτά του είναι εμπνευσμένα από διαφορετικές πηγές, με κυρίαρχες επιρροές από την πρώιμη αιγυπτιακή τέχνη και τα ανθρωπόμορφα αγγεία και γλυπτά των προκολομβιανών πολιτισμών. Χαρακτηρίζονται συχνά από τις γιγαντιαίες διαστάσεις τους και βασίζονται κυρίως στο μονόχρωμο μπρούντζο, αγαπημένο υλικό του Μποτέρο.
Βασικό στοιχείο για το σύνολο των γλυπτών του είναι ακόμα η άρτια εκτέλεση και οι ομαλές, λείες επιφάνειες, στοιχείο που υπογραμμίζει τον αισθησιασμό των έργων.
Υπερμεγέθη γλυπτά του Μποτέρο εκτέθηκαν δημόσια, για πρώτη φορά, στο Καστέλο Μπελβεντέρε της Φλωρεντίας, το 1991, και αμέσως μετά στο καζίνο του Μόντε Κάρλο και στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού.
Το 1993 υπήρξε ο πρώτος καλλιτέχνης του οποίου γλυπτά παρουσιάστηκαν στην Παρκ Άβενιου της Νέας Υόρκης, ενώ το 1999 τριάντα γλυπτά του εκτέθηκαν στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία της Φλωρεντίας, ανάμεσα σε έργα του Μιχαήλ Άγγελου και του Τσελίνι.
Το σπίτι στην Εύβοια και η Ελληνίδα σύζυγός του
Παρά την παθολογική αγάπη που έτρεφε για την πατρίδα του – συνήθιζε να λέει με έμφαση πως είναι ο πιο Κολομβιανός καλλιτέχνης της Κολομβίας – ο Μποτέρο υπήρξε, παράλληλα, πολίτης του κόσμου. Διέθετε κατοικίες στο Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Μόντε Κάρλο και την Τοσκάνη, και κατέφευγε στην καθεμία αναλόγως με το είδος τέχνης στο οποίο επιθυμούσε να επικεντρωθεί την εκάστοτε περίοδο.
Ο γάμος με την πανέμορφη Ελληνίδα καλλιτέχνιδα, που σπούδασε στο Παρίσι, ήταν ο δεύτερος και μακροβιότερος για τον κορυφαίο εικαστικό. Οι δυο τους γνωρίστηκαν τη δεκαετία του ‘70 και από τότε έμειναν ο ένας στο πλευρό του άλλου. Συμπορεύτηκαν αρμονικά, ζούσαν μεταξύ Παρισιού, Μόντε Κάρλο και Κολομβίας και μοιράζονταν την ίδια αγάπη για την τέχνη και τη ζωή από την οποία – τυχαία άραγε; – έφυγαν με μόλις λίγους μήνες διαφορά.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για την Εύβοια
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις για την Ελλάδα και τον Κόσμο στο evima.gr