ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Συνέντευξη του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ.κ. Χρυσοστόμου στο ecclisia.gr

Συνέντευξη του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ.κ. Χρυσοστόμου στο ecclisia.gr
1. Είστε ήδη περισσότερα από 16  χρόνια Μητροπολίτης Χαλκίδος. Η καλή σας φήμη είναι γνωστή πλέον στην περιοχή της Χαλκίδος και των προαστίων της και έχετε ήδη αξιολογήσει το έργο που βρήκατε. Στα χρόνια της αρχιερατείας σας πως θεωρείτε πως η τοπική εκκλησία ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών ; Με τη χάρη του Θεού, συμπλήρωσα […]

1. Είστε ήδη περισσότερα από 16  χρόνια Μητροπολίτης Χαλκίδος. Η καλή σας φήμη είναι γνωστή πλέον στην περιοχή της Χαλκίδος και των προαστίων της και έχετε ήδη αξιολογήσει το έργο που βρήκατε. Στα χρόνια της αρχιερατείας σας πως θεωρείτε πως η τοπική εκκλησία ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών ;

Με τη χάρη του Θεού, συμπλήρωσα πριν λίγες μέρες 17 έτη ως Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος και αγωνίζομαι με τις ισχνές μου δυνάμεις να συνεχίσω το έργο των αγίων προκατόχων μου, μιας και η αγία μας Εκκλησία δεν αρχίζει (ευτυχώς) με μας και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από μας, έως της συντελείας των αιώνων. Έχω την τιμή και την ευλογία να ποιμαίνω ιερό Κλήρο και Λαό, που έχουν καλή διάθεση και ζεστή καρδιά. Έτσι δικαιολογείται η καλή φήμη, στην οποία η ευγένειά Σας αναφέρεται.

Προσπαθούμε όλοι μαζί στον τόπο μας να συνειδητοποιήσουμε αυτό που είμαστε ως Εκκλησία, σώμα Χριστού δηλαδή, και να είμαστε συνδεδεμένοι και αχώριστοι με τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό και μεταξύ μας να μοιραζόμαστε τις χαρές μας και τις λύπες μας. Δεν είμαστε βέβαια μια κάστα, που νοιάζεται μόνο για τα μέλη της. Ανοιγόμαστε ως Χριστιανοί προς κάθε άνθρωπο, χωρίς διακρίσεις, με τη λαχτάρα να τον διακονήσουμε και να του προσφέρουμε αγάπη.

Δεν παραλείπουμε μάλιστα να υπενθυμίζουμε εις εαυτούς και αλλήλους ότι οι ανάγκες του ανθρώπου δεν είναι μόνο υλικές και μέριμνά μας είναι να μεταφέρουμε παντού το μήνυμα της Αναστάσεως και της αιωνίου ζωής. Της σωτηρίας, δηλαδή, εν τέλει του ανθρώπου.

2. Σεβασμιώτατε, η Ιερά Μητρόπολη σας έχει υπό την ποιμαντική σας μέριμνα αρκετά μοναστήρια. Πιστεύετε  ότι ο ρόλος των Μονών είναι σημαντικός στην εποχή μας;

Ο ρόλος των Μοναστηριών διαχρονικά είναι σημαντικός. Τα Μοναστήρια έχουν παρομοιασθεί με προκεχωρημένα φυλάκια άγρυπνης προσευχής ή και ως η σπονδυλική στήλη του εκκλησιαστικού σώματος. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι είναι τόποι ασκήσεως και προσευχής. Και βέβαια σημαντική είναι η προσφορά στους προσκυνητές με την παροχή φιλοξενίας και την στήριξη στον αγώνα τον πνευματικό.

Αγαπούμε, όπως είναι άλλωστε φυσικό και αναμενόμενο τα Μοναστήρια μας, γευόμαστε και την παντοειδή υποστήριξη των μοναχών μας και παρακαλούμε νύχτα και ημέρα τον Κύριο να καλέσει νέους και νέες στην αγάπησή Του και την ολοκληρωτική αφιέρωση, γιατί ένα σημαντικό μας πρόβλημα είναι το ευάριθμον των μελών των μοναχικών μας αδελφοτήτων.

3. Ποια στοιχεία πιστεύετε πως πρέπει να έχει ένας κληρικός στη σύγχρονη εποχή μας ;

Το εκ των ων ουκ άνευ που πρέπει να στολίζει και να χαρακτηρίζει τον Κληρικό, είναι η προς τον Σωτήρα Χριστό και την αγία Του Εκκλησία αγάπη! Χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατόν να διακονήσει τον Κύριο, που είναι ο πραγματικός εργοδότης του. Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπηρετήσει τους συνανθρώπους του και ασφαλώς ούτε τον εαυτό του μπορεί να ωφελήσει. Εάν αγαπά, εννοείται αληθινά και όχι επιφανειακά και ψεύτικα, τότε θα αγωνισθεί να αποκτήσει και όλα εκείνα τα απαραίτητα για την αποστολή του προσόντα.

Πρότυπο του Κληρικού είναι ο ίδιος ο Χριστός, που, όπως ο ίδιος εδήλωσε, είχε δικό Του φαγητό και ποτό το να κάνει το θέλημα του Πατρός Του, να σωθεί δηλαδή ο κόσμος δι’ Αυτού. Παρομοίασε τον εαυτόν Του με τον καλό Ποιμένα, ο Οποίος δεν εγκαταλείπει το ποίμνιό του την ώρα που επιτίθεται ο λύκος, αλλά αυτοθυσιάζεται υπέρ των προβάτων!

Και βέβαια η αληθινή αγάπη δεν χωρίζεται από την αλήθεια! Πιστεύω πως οι άνθρωποι και μάλιστα οι νέοι ξεχωρίζουν αυτούς τους ανθρώπους, που αληθινά τους αγαπούν και θυσιάζονται για να έχουν εκείνοι ζωή αληθινή και ποιοτική.

4. Πως η εκκλησία μπορεί να προσεγγίσει τους νέους ανθρώπους ;

Η Εκκλησία είναι πάντοτε πρόθυμη να προσεγγίσει το νέο άνθρωπο. Οι Ποιμένες, ωστόσο, της Εκκλησίας σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να αφήσουν τους δισταγμούς και να κάνουν την έξοδο, προκειμένου να συναντήσουν ανά τας οδούς και τας ρύμας τους νέους ανθρώπους. Να τους συναντήσουν στον χώρο τους και να τους πλησιάσουν με σεβασμό και αγάπη. Τα παλαιά δεδομένα, ότι το σπίτι του νέου ή το Σχολείο του θα τον φέρουν στην Εκκλησία, σε μεγάλο βαθμό, φαίνεται ότι έχουν αλλάξει.

Δύσκολο, οπωσδήποτε, το εγχείρημα, αλλά «τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ». Χρειάζεται, ωστόσο, σύνεση πολλή και διάκριση, αφού ελλοχεύουν και αρκετοί κίνδυνοι, που οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα των προσδοκωμένων. Μια εκκοσμίκευση ή μια «ξύλινη γλώσσα» δεν είναι καλές επιλογές, έστω και εάν έχουν «πέραση», γιατί αυτή είναι συνήθως προσωρινή. Το ζωοποιό πνεύμα, ο βίος και η διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας πολλά έχουν να ωφελήσουν τους νέους ανθρώπους. Πάντως δεν υπάρχει νεανική καρδιά που να μην ανοίγει με το μοναδικό κλειδί της αγάπης. Μη μας φαίνεται παράξενη η διαπίστωση, ότι οι νέοι άνθρωποι ψάχνουν κάποιον άνθρωπο να ακουμπήσουν…

5. Πριν λίγο καιρό κοιμήθηκε ένας πολύ γνωστός σας Ιεράρχης. Ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος. Τι θυμάστε περισσότερο από την επικοινωνία σας; Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του;

Έχουμε πολλά χρόνια γνωριμίας και φιλίας με τον αείμνηστο Ιεράρχη Παύλο, που δεν είναι δυνατόν να διακόψει ο θάνατός του, αφού ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται, κατά τον ιερό Χρυσόστομο.

Ο αείμνηστος και ζων Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κυρός Παύλος, στην γήινη πορεία του υπήρξε ένας φλογερός Ιεραπόστολος, δυνατός Ιεροκήρυκας και ανύστακτος υπηρέτης της αγάπης και της προσφοράς στους ανθρώπους. Υπερασπίστηκε το δίκιο των εργαζομένων, την αλήθεια απέναντι στη λύμη των αιρέσεων, εργάσθηκε με φιλοτιμία στις ψυχές των νέων ανθρώπων, έτρεξε να προσφέρει πνευματική και υλική βοήθεια όπου του ζητήθηκε, αλλά κάποτε και «αυτεπάγγελτα», και επισκέφθηκε με καρδιά και όχι τυπικότητα τους ασθενείς και τους ανήμπορους. Ο λόγος του, που είχε, όχι σπάνια, ελεγκτικό και αυστηρό τόνο, δεν ήταν άδικος και φανέρωνε, όχι κακία και απανθρωπία, αλλά εσωτερικό πόνο καρδιάς. Πραγματικά, δι’ όλων του των δυνάμεων, υπηρέτησε το Θεό και τους ανθρώπους και, κυριολεκτικά, έπεσε επί των επάλξεων! Πιστεύουμε και ευχόμαστε να απολαμβάνει, ως καλός οικονόμος, τον ουράνιο μισθό του και να προσεύχεται για μας.

Εμείς πάντως μνημονεύουμε αδιαλείπτως την αγία του μορφή και τον κόπο της αγάπης του και τον ευχαριστούμε γιατί μας έδωσε τη δυνατότητα να τον καμαρώνουμε και να καυχόμαστε για εκείνον.

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για την Εύβοια

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις για την Ελλάδα και τον Κόσμο στο evima.gr