Χαλκίδα: «Πνίγονται» από τα σκουπίδια οι δημότες – Ρίχνουν «βολές» στη δημοτική Αρχή

Στο απροχώρητο έχει φτάσει η κατάσταση με τα σκουπίδια στους δρόμους της Χαλκίδας, με τους πολίτες να κάνουν ευθεία επίθεση στη δημοτική Αρχή για κακή διαχείριση των απορριμμάτων.

Ένα θέμα που ταλαιπωρεί εδώ και μήνες την τοπική κοινωνία της Χαλκίδας βγαίνει και πάλι στην επιφάνεια, από αγανακτισμένους πολίτες που δεν αντέχουν άλλο την τραγική κατάσταση της πόλης τους λόγω των σκουπιδιών που «πνίγουν» τις γειτονιές, με την δημοτική Αρχή να σφυρίζει αδιάφορα, παρά τις δεκάδες καταγγελίες για κακή διαχείριση, περιβαλλοντική μόλυνση και αναισθησία της τοπικής εξουσίας.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρουν κάτοικοι της Χαλκίδας σε τοπικές σελίδες της πόλης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Δείτε τι αναφέρουν:

Τα σκουπίδια μας μολύνουν!

Για πολλές πόλεις η απόθεση και η διαχείριση των αποβλήτων που παράγονται από τα σπιτικά, τις επιχειρήσεις κ.λπ., είναι ένα φορτίο που συνεχώς μεγεθύνεται και που χρόνο με τον χρόνο ολοένα και γίνεται δυσκολότερο για τους δήμους να το διαχειρισθούν, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από αρμόδιους φορείς.

Από το 2000 μέχρι το 2012 τα αστικά απόβλητα σχεδόν διπλασιάστηκαν. Από τα 680 εκατομμύρια τόνους εξακοντίστηκαν στο υπέρογκο νούμερο του 1,3 δισεκατομμυρίου τόνους ανά έτος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Climate and Clean Air Coalition, τρεις είναι οι λόγοι της δραματικής αυτής κατάστασης: η αύξηση του πληθυσμού, η αστικοποίηση και η αλλαγή των μοντέλων κατανάλωσης, αιτίες που θα ανεβάσουν την «παραγωγή» σκουπιδιών μέχρι το 2025 στα 2,2 δισεκατομμύρια τόνους.

Και όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ακόμα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο (και στη χώρα μας, φυσικά) ανεξέλεγκτες χωματερές και ακόμα καίγονται σκουπίδια σε ανοιχτούς χώρους -κυρίως σε υπό ανάπτυξη περιοχές, λένε τα στοιχεία- όπου ή δεν υπάρχουν οργανωμένες υπηρεσίες καθαριότητας ή και αν υπάρχουν απλώς δεν τα βγάζουν πέρα με τη διαχείριση των αποβλήτων που μαζεύουν.

Αυτές οι πρακτικές, όμως, έχουν καταστροφικές συνέπειες στη δημόσια υγεία, στο περιβάλλον, στην υγεία των υπαλλήλων καθαριότητας καθώς και των περιοίκων αυτών των περιοχών.

Τα αστικά απόβλητα (με απλά λόγια, τα σκουπίδια μας) είναι σημαντικότατη πηγή βραχύβιων ρύπων του κλίματος.

Κατέχουν την τρίτη θέση στις ανθρωπογενείς πηγές παραγωγής μεθανίου που με τη σειρά του συμβάλλει στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης από το όζον.

Η καύση των στερεών αστικών αποβλήτων σε ανοιχτούς χώρους, όπως και η χρήση ρυπογόνων* (*εξαιτίας των μεγάλων αποστάσεων που διανύουν για να φτάσουν στους ΧΥΤΑ αλλά και επειδή πολλά δεν είναι καλά συντηρημένα ή τελευταίας τεχνολογίας) απορριμματοφόρων, παράγουν αιθάλη, που αντίστοιχα συμβάλλει στη μόλυνση του αέρα.

Η μη βιώσιμη διαχείριση των σκουπιδιών είναι το κατάλληλο υπέδαφος για τη δημιουργία τοξινών και μικροβίων, που έχουν τη δύναμη να μολύνουν τα τρία αγαθά της ζωής: τον αέρα, το έδαφος και το νερό.

Δεν θέλω λόγια, θέλω πράξεις

Υπάρχουν λύσεις ώστε να επιτευχθεί μείωση των ρύπων του κλίματος που πηγάζουν από το πρόβλημα που λέγεται «αστικά στερεά απόβλητα»;

Φυσικά, λένε οι επιστήμονες. Υπάρχουν αποδεδειγμένα αποδοτικές πρακτικές στη μείωση της εκπομπής θερμοκηπιακών αερίων.

Η πρωτοβουλία που αφορά τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων (Municipal Solid Waste Initiative) της Climate and Clean Air Coalition, «λειτουργεί» σε ένα δίκτυο χιλίων πόλεων ανά τον κόσμο, με στόχο την προώθηση πρακτικών για τη μείωση των σκουπιδιών που αυτές παράγουν.

Οι πόλεις δεσμεύτηκαν ότι με τη βοήθεια των ιθυνόντων της πρωτοβουλίας αυτής θα αναπτύξουν μέχρι το 2020 συστήματα αυστηρής διαχείρισης των αποβλήτων τους, με στόχους που καθορίστηκαν στους εξής τρεις:

α. Διαχωρισμός των οργανικών αποβλήτων.
β. Εγκλωβισμός και χρήση -με ειδικής τεχνολογίας συστήματα- των αερίων που παράγονται στους ΧΥΤΑ.
γ. Αποτροπή της καύσης αποβλήτων σε ανοιχτούς χώρους.

Οταν μιλούν βέβαια για διαχωρισμό των οργανικών αποβλήτων, στην ουσία μιλούν κυρίως για τη μείωση του ποσοστού της τροφής που αγοράζουμε, δεν καταναλώνουμε και πετάμε στα σκουπίδια.

Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής νοοτροπίας και πρακτικής θα είναι η μείωση της παραγωγής μεθανίου αφενός, αλλά αφετέρου και η μείωση του κόστους είτε κατασκευής χώρων υγειονομικής ταφής είτε και διεύρυνσής τους.

Οσον αφορά τον «εγκλωβισμό» του παραγόμενου μεθανίου προτού εισέλθει στην ατμόσφαιρα, αυτός είναι στόχος που θα συνεισφέρει κατά των «σύννεφων αιθαλομίχλης» που πνίγουν τις πόλεις.

Η δε ενημέρωση των κατοίκων για τις επιπτώσεις της καύσης αποβλήτων σε ανοιχτούς χώρους τόσο στο περιβάλλον όσο και στην υγεία τους θα μειώσει την εκπομπή αιθάλης και οι κατά τόπους πληθυσμοί θα προστατευθούν από την έκλυση καρκινογόνων ρύπων και άλλων τοξικών ουσιών.

Και εγώ, ως πολίτης, τι όφελος θα έχω;

Η βελτίωση των συστημάτων διαχείρισης αποβλήτων είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για την ενίσχυση των κτηματομεσιτικών αξιών μιας πόλης, όπως φυσικά και της ποιότητας ζωής των κατοίκων, αφού η καλύτερη διαχείριση οδηγεί στην ενίσχυση και της υγείας των οικοσυστημάτων που την περιβάλλουν ή βρίσκονται εντός του ιστού της.

Οσον αφορά τις οικονομικές επιδράσεις, πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνει ότι η πλήρης εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας για τα απόβλητα θα μπορούσε να εξοικονομήσει 72 δισεκατομμύρια ετησίως, να αυξήσει τον ετήσιο κύκλο εργασιών του τομέα διαχείρισης αποβλήτων και ανακύκλωσης κατά 42 δισεκατομμύρια και να δημιουργήσει περί τις 400.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2020.

Επίσης, είναι γνωστό πλέον ότι τα αστικά απόβλητα μπορούν άριστα να μετατραπούν σε πηγή ενέργειας, πρακτική την οποία εφαρμόζουν ήδη κάποιες πόλεις του κόσμου.

Δεν έχω αέρα να αναπνεύσω!

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) τα επίπεδα μόλυνσης του αέρα παραμένουν σταθερά σε επικίνδυνα επίπεδα σε πολλά μέρη του κόσμου.

Για την ακρίβεια, εκτιμάται ότι οι εννέα στους δέκα ανθρώπους αναπνέουν αέρα με υψηλά επίπεδα ρύπων, ενώ επτά εκατομμύρια άτομα κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας της (εξωτερικής) ατμοσφαιρικής ρύπανσης αλλά και της ρύπανσης του αέρα στους εσωτερικούς χώρους (σπίτια, εργασιακοί χώροι, κ.λπ.).

Οι αριθμοί καταδεικνύουν τη σκληρή πραγματικότητα των 4,2 εκατομμυρίων θανάτων κάθε χρόνο από την έκθεση στην (εξωτερική) ατμοσφαιρική ρύπανση, 3,8 εκατ. από τη ρύπανση του αέρα στο εσωτερικό των σπιτιών, ενώ εκτιμάται ότι 91% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές όπου η ποιότητα του αέρα ξεπερνά τα ασφαλή όρια που έχει θέσει ο Οργανισμός.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ελπίζει στην κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση του πληθυσμού και μέσω των επαγγελματιών υγείας, καθώς τα στοιχεία συσχετίζουν την ατμοσφαιρική ρύπανση με το ένα τέταρτο όλων των θανάτων ενηλίκων από καρδιολογικά προβλήματα (24%), ενός ποσοστού 25% από εγκεφαλικό επεισόδιο, του 43% από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και ένα 29% από καρκίνο των πνευμόνων.

Τα υψηλότερα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης καταγράφονται στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Νοτιοανατολικής Ασίας και ακολουθούν οι χαμηλού και μεσαίας τάξης εισοδήματος πόλεις στην Αφρική και του Δυτικού Ειρηνικού.

(Με αποσπάσματα πό το βιβλιαράκι «Πού είναι ο αετός; Ενας χαιρετισμός στη Γη», εκδ. ΚΟΑΝ.)

Δείτε φωτογραφίες από την άθλια κατάσταση που επικρατεί με τα σκουπίδια να ξεχειλίζουν από κάδους και να κάθονται παρατημένα σε δρόμους και πεζοδρόμια, με ξερόχορτα και κλαδιά επικίνδυνα για πυρκαγιά και μη ξεχνάμε ότι η Εύβοια είναι κατ΄εξοχήν ο τόπος που έχει πληγεί και ξέρει τι σημαίνει καταστροφικές πυρκαγιές, και έρχεται καλοκαίρι…

Δειτε