Εύβοια: ΕΠΑΛ Χαλκίδας, το σχολείο που κυριολεκτικά και μεταφορικά ματώνει- Η επιστολή «κόλαφος»

Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι υποδομές στο ΕΠΑΛ της Χαλκίδας έχει προκαλέσει κύμα αντιδράσεων το τελευταία διάστημα τόσο στην Εύβοια όσο και στην υπόλοιπη χώρα.

Καθώς στις σαθρές εγκαταστάσεις φιλοξενούνται καθημερινά μαθητές, εκπαιδευτικοί και προσωπικό που υπολογίζονται συνολικά στις 1700 ψυχές, αναμφισβήτητα καθεστώς τρόμου επικρατεί στην κοινωνία που αναλογίζεται και κάθε μέρα απεύχεται το χειρότερο σενάριο.

Με μαθητές και εκπαιδευτικούς να είναι πλέον κάθε μέρα “στα κάγκελα” ενδεικτική της αγανάκτησης είναι η δημοσιοποίηση της επιστολής εκπαιδευτικού για την κατάσταση του κτηριακού συγκροτήματος των ΕΠΑΛ Χαλκίδας.

Ο Καθηγητής Σιαμανδούρας Σωτήρης ΠΕ02, εξιστορεί πως η πρώτη του εμπειρία εντός του σχολείου τον μάτωσε ακόμη και κυριολεκτικά αφού πήγε να πιάσει μια καρέκλα και τραυματίστηκε από καρφί που εξείχε.

Εργάζεται στο ΕΠΑΛ σχεδόν τρία χρόνια και τονίζει πως άμεσα πρέπει να φιλοξενηθούν σε άλλα κτίρια.

Η επιστολή

Δουλεύω σχεδόν τρία χρόνια σ’ αυτό το κτίριο.

Την πρώτη φορά που μπήκα μέσα, με μάτωσε αμέσως. Με μάτωσε και κυριολεκτικά. Πήγα να πιάσω μια καρέκλα να καθίσω μέσα στο γραφείο των καθηγητών και εξείχε ένα καρφί. Έτσι παρουσιάστηκα στον Διευθυντή, του ζήτησα ένα σφυρί για να λυγίσω την πρόκα… όπου και μεταφορικά με μάτωσε. Είδα αυτά τα άβαφα τσιμέντα, τους σοβάδες ανοιγμένους, τις ρωγμές, τα σκουριασμένα σίδερα, τα καλώδια που κρέμονταν, μια κολόνα σπασμένη στις σκάλες, και αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να μπαίνουν οι συνάδελφοι μέσα, να στέλνουν οι γονείς τα παιδιά τους εδώ. Κάνουμε μάθημα σε αυτά τα κτίρια, απλώς ελπίζοντας ότι δεν θα συμβεί το μοιραίο.

Λοιπόν, δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με λεπτομέρειες. Με την Αυτοψία που δεν μας έστειλαν ποτέ, με την καταλληλότητα που δεν φαίνεται να υπογράφει κανείς, με το αν η νέα μακροσκοπική μελέτη θα είναι σοβαρή και πόσο θα πάρει και τι μπαλώματα θα γίνουν μετά. Δεν έχει σημασία. Έχει βέβαια σημασία από την άποψη ότι αυτή τη στιγμή μας ζητάνε να πούμε : «πάμε και όπου βγει». Ο Δήμος έχει καλυφθεί, γιατί διέταξε μια έρευνα και κάποιες επιφανειακές εργασίες. Ο δικός μου Σύλλογος Διδασκόντων έχει καλυφθεί, γιατί είχε το θάρρος να πάρει μια απόφαση και να πάει στον εισαγγελέα για την ασφάλεια του μαθητικού πληθυσμού. Στο μεταξύ όμως, κάνουμε μάθημα σε αυτά τα κτίρια, απλώς ελπίζοντας ότι δεν θα συμβεί το μοιραίο. Είναι ο ορισμός του «πάμε και όπου βγει». Αν λέω ότι οι λεπτομέρειες δεν έχουν σημασία, είναι από την άποψη ότι δεν χρειάζεται να αμφισβητηθεί η στατικότητα αυτού του κτιρίου για να εγκαταληφθεί: είναι ακατάλληλο για μαθητές έτσι κι αλλιώς. Είναι το χειρότερο σχολικό κτίριο της πόλης.

Και υπάρχει ένα ερώτημα που με ενοχλεί πολύ: Είναι τυχαίο που το χειρότερο κτίριο είναι το συγκρότημα των ΕΠΑΛ; Είναι τυχαίο που το χειρότερο σχολικό κτίριο της πόλης προορίζεται για τα παιδιά που δεν επιλέγουν το ΓΕΛ; Δηλαδή, κατά κύριο λόγο, για τα παιδιά από τα λαϊκά στρώματα; Για τα παιδιά των εργατών, των αγροτών, των μεταναστών, για τα παιδιά που το σύστημα θεωρεί αποτυχημένα από τη γέννησή τους;

Προσπαθούν οι συνάδελφοι. Φτιάχνουν τα ηλεκτρολογικά με δικά τους έξοδα, σκάβουν παρτέρια με την τσάπα στο χέρι, βάφουν τοίχους μόνοι τους. Αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν μόνοι τους και τα σκουριασμένα καλοριφέρ, τα παράθυρα που δεν κλείνουν, τις μεταλλικές πόρτες εκτεθειμένες στον αέρα και τη βροχή, τις τρύπες στα πατώματα σε αίθουσες διδασκαλίας. Προσπαθούν. Κυνηγάνε μια χρηματοδότηση να βάλουν ένα παγκάκι, να αλλάξουν τους πίνακες, να πάνε τα παιδιά ένα ταξίδι, να τυπωθεί μια εφημερίδα. Αλλά όσο μακριά και να τα πάνε στην Ευρώπη, είναι αναγκασμένοι να τα επιστρέφουν στο ίδιο κτίριο. Και όλα τα μπαλώματα αυτό το συγκρότημα τα καταπίνει αδηφάγο. Είναι αδηφάγο. Είναι λάθος αρχιτεκτονικά. Δεν αντιστοιχεί σε ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι πολύ μεγάλο για να το διαχειριστεί μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Είναι πολύ μεγάλο για να είναι ανθρώπινο.

Οπότε δεν θα ασχοληθώ με λεπτομέρειες. Ούτε καν με το γιατί και το πώς δεν θα ασχοληθώ πολύ. Θα πω με δυο κουβέντες ότι η κατασκευή, η συντήρηση, η καθαριότητα των σχολικών κτιρίων, θα έπρεπε να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους, των Υπουργείων, απευθείας, και όχι των Δήμων με τα πενιχρά μέσα και τις τεράστιες μεταξύ τους ανισότητες. Για να προχωρήσω και να πω το βασικό: αυτά τα παιδιά τα γνώρισα και τα αγάπησα και με ματώνει να τα πετάτε εκεί. Καμιά δέσμευση για περιφερειακές επισκευές δεν θα με κάνει να νιώσω καλύτερα. Κανένα «πάμε και όπου βγει» δεν αρμόζει σε 1500 ανθρώπους που στον επόμενο σεισμό θα τους πέφτουν σοβάδες, γυμνά καλώδια και σκουριασμένα σύρματα στο κεφάλι.

Μα ούτε καν αυτός ο κίνδυνος δεν είναι το θέμα. Ή, δεν είναι μόνο αυτός το θέμα. Έτσι κι αλλιώς, η τραγωδία είναι καθημερινή. Από παιδαγωγική άποψη, αυτή η εικόνα κτιρίου, αυτό το καθημερινό περιβάλλον, από μόνο του ενισχύει αν δεν παράγει ενσωμάτωση της κοινωνικής απόρριψης, αντανάκλαση της αδιαφορίας, μια δύναμη αντίρροπη σε κάθε προσπάθεια να δοθεί στις μαθήτριες και στους μαθητές ένα ερέθισμα που να τους σηκώνει λίγο ψηλότερα. Ένας ολόκληρος μαθητικός πληθυσμός εισπράττει περιφρόνηση από το ίδιο το σχολικό συγκρότημα.

Για όλα αυτά είναι οι μαθητές μας σε αποχή.

Οπότε, δεν χρειάζονται λεπτομέρειες. Άμεσα να φιλοξενηθούν τα ΕΠΑΛ Χαλκίδας σε άλλα κτίρια, κτίρια κανονικά. Και δέσμευση από την Πολιτεία να σχεδιαστούν νέα κτίρια, ανθρώπινα. Τίποτε λιγότερο δεν θέλω να γράψω για αυτό το ΕΠΑΛ.

Σιαμανδούρας Σωτήρης ΠΕ02

Αβατες…αίθουσες

Καθώς το κτίριο φαίνεται σε ορισμένες αίθουσες του να παρουσιάζει κλίση, σημαντικά δομικά προβλήματα, που αναμφισβήτητα ανησυχούν την κοινωνία διαπίστωσε η Επιτροπή Μηχανικών- Υπαλλήλων στην αυτοψία στις κτιριακές εγκαταστάσεις.

Συγκεκριμένα, απαγορεύτηκε η χρήση των αιθουσών Κ5 και Κ11 που είναι τα γραφεία των καθηγητών ενώ άμεσα θα πρέπει να αποκατασταθούν τα στηθαία των εξωστών γύρω από τον 3ο όροφο.

Καθώς ρωγμές σε τοίχους και καθιζήσεις που παρατηρήθηκαν στο σχολικό συγκρότημα μετά τα αλεπάλληλα Ρίχτερ που έπληξαν το 2022 την Εύβοια ανησήσυχαν γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές η Δημοτική Αρχή Χαλκιδέων όρισε αρμόδια Επιτροπή να διενεργήσει αυτοψία και ελέγχους αναφορικά με την κατάσταση και την ασφάλεια στις κτιριακές εγκαταστάσεις.

Η Επιτροπή πραγματοποίησε μακροσκοπικό έλεγχο και συνέταξε Έκθεση Αυτοψίας.

Οι επεμβάσεις που θα γίνουν άμεσα σύμφωνα με ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής είναι

Η εκπόνηση πλήρους μελέτης στατικής επάρκειας, για την οποία έχει ήδη ξεκινήσει διαδικασία ανάθεσης, ως κατεπείγουσα.

Η μη χρήση των αιθουσών Κ5 και Κ11, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως γραφεία καθηγητών, με την με αρ. 1046/03-03-2023 απόφαση της Δημάρχου Χαλκιδέων, καθώς διαπιστώθηκαν εκτεταμένες και έντονες ρηγματώσεις στις τοιχοποιίες.

Η αποκατάσταση των στηθαίων των εξωστών, πέριξ των 3όροφων κτιρίων (κτίρια Κ10, Κ13, Κ17), εργασίες οι οποίες θα ανατεθούν άμεσα ως κατεπείγουσες.

Η εν λόγω Έκθεση Αυτοψίας έχει διαβιβαστεί από την 1η/3/2023 στις Κτιριακές Υποδομές (ΚΤ.ΥΠ) Α.Ε και ζητήθηκε η συνδρομή τους για άμεσο περαιτέρω έλεγχο του συγκροτήματος.

Σε βίντεο που δημοσιεύει το evima.gr, αποτυπώνονται οι συνθήκες που επικρατούν στο εργαστήριο με τα ταβάνια να είναι επί της ουσίας φθαρμένα τσιμέντα με σίδερα που προεξέχουν και το όλο σκηνικό να παραπέμπει δυστυχώς σε… “Νταχάου” παρά σε εκπαιδευτικό ίδρυμα