Συγκλονίζει ο Αλιβεριώτης γιατρός: Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου – Έχουμε ξεπεράσει τα όρια μας

Συνθήκες απόλυτης ασφυξίας επικρατούν στα νοσοκομεία της Αττικής, τα οποία σηκώνουν, όσο περνούν τα 24ωρα, όλο και μεγαλύτερο βάρος εξαιτίας της πανδημίας με τους ασθενείς COVID να συρρέουν κατά εκατοντάδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα περισσότερα νοσοκομεία ξεκινούν την εφημερία χωρίς άδεια κρεβάτια ή μόνο με ελάχιστα τα οποία σε χρόνο ρεκόρ καλύπτονται.

Ένα από αυτά είναι το Γενικό Κρατικό της Νίκαιας, στο οποίο εργάζεται ο Αλιβεριώτης γιατρός Στέφανος Λάμπρου ο οποίος δίνει καθημερινό αγώνα, βλέποντας αύξηση των περιστατικών COVID που έχουν ανάγκη να νοσηλευτούν σε κάποια μονάδα εντατικής θεραπείας, όμως ο αριθμός των διαθέσιμων κρεβατιών δεν επαρκεί με αποτέλεσμα αρκετοί ασθενείς να διασωληνώνωνται σε απλές κλίνες.

Ο γιατρός μίλησε στο evima.gr, περιγράφοντας αναλυτικά την κατάσταση στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας: “Εθνικό σύστημα υγείας (ΕΣΥ) ώρα μηδέν. Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μας. Και εμείς που έχουμε αναλάβει την θωράκιση και την άμυνα της υγείας, αλλά και ο απλός πολίτης που ταλαιπωρείται τον τελευταίο σχεδόν χρόνο στο σπίτι του. Προσωπικά όμως και μιλάω εκ μέρους όλων των συναδέλφων μου και πιο συγκεκριμένα θα μιλήσω για το νοσοκομείο που εργάζομαι στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας, αν και αυτό συμβαίνει σε όλα τα νοσοκομεία της Ελλάδος, έχουμε ξεπεράσει τα όρια μας. Σωματικά και ψυχικά έχουμε κουραστεί μέχρις εσχάτων. Παλεύουμε πλέον και με τον χρόνο εκτός από την νόσο. Εξοντωτικά ωράρια με μέσο όρο 30ώρες, υπεράριθμες εφημερίες, ανύπαρκτο προσωπικό και οι κλινικές να κλείνουν η μια μετά την άλλη για να γίνουν COVID κλινικές. Η κατάσταση εκτός ελέγχου, η διασπορά εντός του νοσοκομείου τεράστια και τα ΕΚΑΒ να έρχονται στην γενική εφημερία το ένα πίσω από το άλλο με τα περιστατικά να εξετάζονται μέχρι και την λήξη της εφημερίας. Οι διασωληνωσεις η μια μετά την άλλη στις μονάδες και δυστυχώς τα περιστατικά να μην μπορούν να διακομιστούν γιατί τα κρεβάτια ΜΕΘ είναι γεμάτα σε όλη την Αττική και δεν μπορούν να διακομιστούν. Ο μέσος όρος ηλικίας να έχει πεσει και να νοσηλεύονται ασθενείς από 30 ως 70 ετών”.

Ο Στέφανος Λάμπρου συνέχισε περιγράφοντας πως είναι όταν νοσήσεις από τον ιό και τι συναισθήματα βιώνει ο κάθε ασθενής: “Αν μπορούσε ο κόσμος να δει τι συμβαίνει και σε τι συνθήκες παλεύουμε καθημερινά δεν θα πίστευε στα μάτια του. Όλη αυτή η καθημερινή τριβή με τους ασθενείς κοβιντ, με τον φόβο τους, την αγωνία τους και παράλληλα το ίδιο και με τους συγγενείς των αρρώστων που δεν μπορούν να είναι δίπλα στον δικό τους άνθρωπο, όλα αυτά τα συναισθήματα μας έχουν καταβάλλει και επηρεάσει παρά πολύ. Και όντας ένας από τους πολλούς που νοσήσαν εκτός από θεράπων, μπορώ να πω ότι είναι άσχημο πραγματικά. Σε καταβάλλει ένα αίσθημα μοναξιάς. Ένα αίσθημα απομόνωσης που δεν μπορείς να δεις κανέναν. Δεν είναι καθόλου ωραίο. Πραγματικά ζούμε τραγικές στιγμές. Κάνουμε έκκληση και ζητάμε το απλό. Το ΕΣΥ είναι γερασμένο. Πρέπει να ανανεωθεί και να ανασυνταχθεί. Πρέπει όλοι οι γιατροί που είναι σε σύμβαση να ενταχθούν. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι που έχουν όρεξη να προσφέρουν στην υγεία και τους διώχνουμε. Πρέπει να προσληφθούν. Υπάρχουν πολλοί. Και θέλουν να προσφέρουν. Κανείς γιατρός, κανείς νοσηλευτής/ρια, κανένα άλλο παραϊατρικό προσωπικό δεν περισσεύει στον τομέα της υγείας. Δεν μπορούμε να ευχόμαστε «υγεία πάνω απ’όλα» και να μην μπορούμε να την προσφέρουμε. Είναι κρίμα και άδικο. Θέλω να ευχηθώ καλή δύναμη και καλό κουράγιο σε όλους τους συναδέλφους, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε όλα τα νοσοκομεία της Ελλάδος, αλλά και στο κόσμο έξω. Να είστε πάντα αισιόδοξοι, να προσέχετε, να εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα και να πιστεύετε σε εμάς. Θα τα καταφέρουμε“.