«Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι θα υπάρξει επενδυτής γεγονός που θα σημάνει την επιστροφή της ΛΑΡΚΟ στο λαμπρό μέλλον του νικελίου» υποστηρίζει ο κ. Σπύρος Τζίντζος.
Το παλαίμαχο στέλεχος της αγοράς μεταλλευμάτων, που είχε τοποθετηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της προβληματικής επιχείρησης μέχρι την εγκατάσταση του ειδικού διαχειριστή, παρουσιάζει σε άρθρο του στο newsletter του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) τα θετικά και αρνητικά της ΛΑΡΚΟ. Η πώληση της βιομηχανίας προωθείται εν μέσω εμποδίων από τον ειδικό διαχειριστή και το ΤΑΙΠΕΔ μέσω δύο παράλληλων διαγωνισμών. Το ΤΑΙΠΕΔ προχώρησε πρόσφατα σε νέα αναβολή της κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών χωρίς να είναι γνωστή η νέα ημερομηνία.
Ο κ. Τζίντζος είναι σήμερα τεχνικός σύμβουλος του ειδικού διαχειριστή. Όπως υποστηρίζει στο άρθρο του «οι επόμενες 30-45 ημέρες θα κρίνουν αν η άλλοτε κραταιά ναυαρχίδα της ελληνικής εξορυκτικής και μεταλλουργικής βιομηχανίας θα επιστρέψει σε ένα λαμπρό μέλλον». Οι τρεις επενδυτές που έχουν παραμείνει στο παιχνίδι της διεκδίκησης, κατά τον πρώην επικεφαλής της ΛΑΡΚΟ, «έχουν ολοκληρώσει τις αναλύσεις τους στα δεδομένα της εταιρείας στο Virtual Data Ρoom και αναμένουν κάποιες τελικές απαντήσεις σε δύο βασικά θέματα».
Πρώτον, το κείμενο της σύμβασης υπεκμίσθωσης του πυρομεταλλουργικού εργοστασίου στη Λάρυμνα που προετοιμάζει το ΤΑΙΠΕΔ και, δεύτερον, την επίλυση του εργασιακού, «δηλαδή τις ομαδικές απολύσεις στις οποίες θα προχωρήσει η Ειδική Διαχείριση με την πληρωμή αποζημιώσεων , παροχή ενός κοινωνικού πακέτου στις διάφορες ηλικιακές ομάδες των εργαζομένων, τις αναγκαίες επαναπροσλήψεις ορισμένου χρόνου για την ασφαλή λειτουργία των εγκαταστάσεων έως την τελική υπογραφή των συμβάσεων πώλησης των ορυχείων και άλλων πάγιων στοιχείων» και της σύμβασης υπεκμίσθωσης.
Σύμφωνα με τον κ. Τζίντζο, η ΛΑΡΚΟ διαθέτει τα μοναδικά αποθέματα νικελίου-κοβαλτίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση που επαρκούν για το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο της για τα επόμενα 20 χρόνια. Επιπλέον, ο νέος επενδυτής, αν έχει θετικό αποτέλεσμα ο διαγωνισμός, θα είναι σε θέση να προμηθευθεί και από άλλες πηγές του εξωτερικού. Ειδικότερα, «για την παραγωγή θεϊκού άλατος του νικελίου για την ηλεκτροκίνηση και παραγωγή μπαταριών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τα φτωχά κοιτάσματα στην Εύβοια και τον Αγ. Ιωάννη (περιεκτικότητα 0.4-.0.8% σε νικέλιο, 0.01% σε κοβάλτιο) είναι κατάλληλα για υδρομεταλλουργικές παραγωγικές διαδικασίες και είναι της τάξεως των 130 εκατ. τόνων».
Ωστόσο υπάρχουν και αρνητικά στοιχεία που εξετάζουν οι υποψήφιοι και μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικό αποτέλεσμα το διαγωνισμό. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται ο απαξιωμένος κινητός εξοπλισμός ορυχείων και εργοστασίου, το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο είναι παλαιό και το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα είναι πολύ υψηλό. Επιπλέον «χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις στον περιορισμό εκπομπής σκόνης, CO2 (σ.σ. διοξειδίου του άνθρακα) και απόθεσης σκουριάς από τα ηλεκτροκάμινα» ενώ είναι υψηλή η κατανάλωση ενέργειας ανά παραγόμενο τόνο σιδηρονικελίου σε μια περίοδο έκρηξης των τιμών ενέργειας.
Ο κ. Τζίντζος τονίζει πως «δεν υπάρχει υδρομεταλλουργική παραγωγική διαδικασία (σ.σ. για παραγωγή κοβαλτίου) και κατά συνέπεια ανάγκη επενδύσεων ύψους 50 έως 450 εκατ. ευρώ, ανάλογα με την μέθοδο που θα υλοποιηθεί». Ο ίδιος επισημαίνει, επίσης, πως «οι επιφανειακές εκμεταλλεύσεις των κοιτασμάτων έχουν πλέον οριακές σχέσεις αποκάλυψης και η μόνη λύση είναι η μετακίνηση προς τις υπόγειες εξορύξεις». Αρνητικά λειτουργεί, κατά τον ίδιο, και η «αντίληψη περί συν-διοίκησης της εταιρείας με τα εργατικά σωματεία των διαφόρων παραγωγικών χώρων της εταιρείας γεγονός που οφείλεται βέβαια στην κρατική ιδιοκτησία των τελευταίων 30 και πλέον χρόνων».
Τα θετικά
Ο πρώην επικεφαλής της ΛΑΡΚΟ τονίζει, όμως, πως υπάρχουν και θετικά στοιχεία που γνωρίζουν οι υποψήφιοι επενδυτές. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνεται «η τεχνογνωσία που έχει το στελεχιακό δυναμικό αλλά και το προσωπικό επίβλεψης. Είναι προφανές ότι σε αυτό το έμπειρο δυναμικό θα πρέπει να στηριχθεί ο νέος ιδιοκτήτης και με αξιοκρατία και όραμα να το κινητοποιήσει για την επίτευξη των στόχων του». Επίσης, «η ύπαρξη του λιμένα στην Λάρυμνα με αδειοδοτημένη την επέκταση του για υποδοχή μεγαλύτερων πλοίων και εμπορική χρήση του». Τέλος, η εταιρεία διαθέτει μεγάλες εκτάσεις, ιδιόκτητες και μισθωμένες, των εξοφλημένων κοιτασμάτων όπου θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά η/και αιολικά πάρκα).
Η διαδικασία πώλησης της ΛΑΡΚΟ ευνοείται και από τη διεθνή συγκυρία καθώς στην Ευρώπη έχουν συνειδητοποιήσει «το πρόβλημα της εξάρτησης που υπάρχει για τις ορυκτές πρώτες ύλες ειδικά για προηγμένα τεχνολογικά προϊόντα. Οικονομικές αναταραχές, η πρόσφατη πανδημία και τα προβλήματα στην αλυσίδα προμηθειών και ακόμη περισσότερο η πρόσφατη γεωπολιτική κρίση με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις συνεπακόλουθες κυρώσεις καταδεικνύουν την ανάγκη της Ένωσης να έχει μία μίνιμουμ παραγωγή στρατηγικών πρώτων υλών στα κράτη μέλη της». Ειδικά στο νικέλιο όπου η Ρωσία καλύπτει πάνω από το 10% της παγκόσμιας παραγωγής η τιμή του μετάλλου έχει σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα και η εκτίμηση είναι ότι θα παραμείνει εκεί.
Η ΛΑΡΚΟ παράγει ως τελικό προϊόν της πυρομεταλλουργικης διαδικασίας κοκκοποιημένο σιδηρονικέλιο (18-25% νικέλιο – 82-75% οξείδια του σιδήρου) το οποίο χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα. Είναι σήμερα ο μοναδικός παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πηγή: https://www.powergame.gr/
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για την Εύβοια
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις για την Ελλάδα και τον Κόσμο στο evima.gr