Σίμος Κεδίκογλου: «Η εκπαίδευση πρέπει να λειτουργεί ως “κοινωνικός ανελκυστήρας”»

Αν θέλουμε καλύτερη Ελλάδα, πρέπει να έχουμε καλύτερη εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες. Χαίρομαι, γιατί αυτή είναι η προτεραιότητα της κυβέρνησής μας και με το παρόν νομοσχέδιο γίνονται σημαντικότατα βήματα. Πρέπει να πάμε την εκπαίδευσή μας μπροστά για να πάει και η Ελλάδα μπροστά»Αυτό επεσήμανε ο Σίμος Κεδίκογλου μιλώντας  στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας για την αναβάθμιση του Σχολείου, τονίζοντας, παράλληλα, ότι οι σύγχρονες συνθήκες θέτουν νέες προκλήσεις και απαιτούν νέες λύσεις.  Ανέφερε, επίσης, ότι η εκπαίδευση  – πέραν της γενικής παιδείας – πρέπει να λειτουργεί ως «κοινωνικός ανελκυστήρας», θεωρώντας ως κατεξοχήν θεσμό που ενισχύει  αυτή τη διαδικασία τα Πρότυπα Σχολεία, τα οποία-όπως είπε- σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαρακτηρίζονται ελιτίστικα, γιατί η ελίτ δεν χρειάζεται Πρότυπα Σχολεία, αφού έχει όλη την άνεση να στείλει τα παιδιά της σε ιδιωτικά. Αντιθέτως, τα λαϊκά στρώματα τα χρειάζονται για να μπορούν τα παιδιά τους με έφεση στη μάθηση  να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους, όπως –άλλωστε- γίνεται για τα παιδιά με έφεση στον αθλητισμό ή στη μουσική, που μπορούν να φοιτούν στα αθλητικά και μουσικά σχολεία. Ανέφερε, μάλιστα, και το προσωπικό του παράδειγμα, καθώς στο Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολείο, όπου φοίτησε, η συντριπτική πλειονότητα των συμμαθητών  του ήταν λαϊκής και μεσαίας τάξης και όλοι τους λαμπρά μυαλά ως συνέπεια των αδιάβλητων εισαγωγικών εξετάσεων.

Σε ό, τι αφορά τις αντιδράσεις τις φωνές διαμαρτυρίας που ακούγονται ο βουλευτής χαρακτήρισε λυπηρό το φαινόμενο να βλέπεις εκπαιδευτικούς να κραδαίνουν πλακάτ και πανό με κραυγαλέες ανορθογραφίες και χτυπητά λάθη, γεγονός που οδηγεί –​ευλόγως-στο ερώτημα: «αυτοί είναι που διδάσκουν τα παιδιά μας;», καταλαβαίνοντας έτσι γιατί αντιδρούν σε κάθε μορφή αξιολόγησής τους.

Για να υπάρξει  περαιτέρω βελτίωση ζήτησε, τέλος, να ληφθούν υπόψη προτάσεις όπως: να γενικευθεί ο θεσμός της λειτουργίας των  Επιτροπές Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης σε όλα τα σχολεία, καθώς καθημερινά θα  βοηθούσαν ουσιαστικά στην καλύτερη αντιμετώπιση θεμάτων μαθητών και γονέων, όπως και να εφοδιάζει το κράτος με λάπτοπ όλους τους μαθητές στην Δ΄ τάξη του Δημοτικού σχολείου και με τάμπλετ στην Α΄ τάξη.

«Ξέρω –είπε- ότι οι γνωστοί συνδικαλιστές της οπισθοδρόμησης και της απόσυρσης κάθε τεχνολογικού μέσου θα είναι αντίθετοι. Θυμίζουν λίγο τους Λουδιστές του 19ου αιώνα που έσπαγαν τις μηχανές εργοστασίων, γιατί θεωρούσαν ότι τους έκλεβαν τη δουλειά. Πρέπει όμως να προχωρήσουμε μπροστά όχι να γυρνάμε αιώνες πίσω. Πρέπει να πάμε την εκπαίδευσή μας μπροστά, για να πάει και η Ελλάδα μπροστά και με το νομοσχέδιο αυτό γίνονται μεγάλα βήματα».

Αναλυτικά η ομιλία έχει ως εξής:

«Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς – ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης – που να είναι ικανοποιημένος από το επίπεδο της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Το πρόβλημα διαπιστώνεται εύκολα, βλέποντας αποφοίτους Λυκείου με βασικές – θεμελιώδεις θα έλεγα- ελλείψεις στη χρήση της ελληνικής γλώσσας, της  Ιστορίας, της Γεωγραφίας, ακόμα και της  απλής αριθμητικής.

​Ακούω την κριτική της αντιπολίτευσης ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο συνιστά επιστροφή στο παρελθόν. Φυσικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο, όμως θα πρέπει να τους επισημάνω ότι στο παρελθόν οι απόφοιτοι λυκείου είχαν πολύ καλύτερο γνωστικό επίπεδο από τους σημερινούς. Κάτι χειροτέρεψε αισθητά στη δημόσια εκπαίδευσή μας τα τελευταία 20 χρόνια. Και φταίμε όλοι για αυτό. Και όλα αυτά ενώ οι σύγχρονες συνθήκες θέτουν νέες προκλήσεις και απαιτούν νέες λύσεις.

​Και είναι λυπηρό να βλέπεις μερίδα εκπαιδευτικών να αντιδρούν σε κάθε απόπειρα αλλαγής και βελτίωσης, ζητώντας ακόμα και απόσυρση όλων των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Και γίνεται ακόμα πιο λυπηρό το φαινόμενο, όταν βλέπεις εκπαιδευτικούς να κραδαίνουν πλακάτ και πανό με κραυγαλέες ανορθογραφίες και χτυπητά λάθη. Και δεν είναι μόνον ο αμαθής που έγραψε το πανό, είναι και όλοι οι υπόλοιποι που το βλέπουν χωρίς να καταλαβαίνουν τα λάθη που βγάζουν μάτι…

​Ευλόγως διερωτάται κανείς «αυτοί είναι που διδάσκουν τα παιδιά μας;». Και εξίσου ευλόγως σκέφτεται συνέχεια «τώρα καταλαβαίνω γιατί αντιδρούν σε κάθε μορφή αξιολόγησής τους»… Και κάπως έτσι φτάνουμε σε φοιτητές να ζητούν «να περαστούν τα μαθήματα» μόνα τους, χωρίς καμία γνώση και προσπάθεια δική τους. Λες και η εκπαίδευση είναι απλώς ένα χρονικό διάστημα που πρέπει να περάσει…

​Αν θέλουμε καλύτερη Ελλάδα, πρέπει να έχουμε καλύτερη εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες. Χαίρομαι γιατί αυτή είναι η προτεραιότητα της κυβέρνησής μας και με το παρόν νομοσχέδιο γίνονται σημαντικότατα βήματα.

​Η εκπαίδευση – πέραν της γενικής παιδείας – πρέπει να λειτουργεί ως κοινωνικός ανελκυστήρας. Να επιτρέπει σε αυτόν που προσπαθεί, να φτάσει εκεί που του αξίζει, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης.

​Και εκεί θέλω να επικεντρωθώ από τον κατεξοχήν θεσμό που ενισχύει τη διαδικασία του κοινωνικού ανελκυστήρα. Από τα Πρότυπα Σχολεία που εξαπλώνονται πλέον σε όλη την Ελλάδα. Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, της Αριστερής μάλιστα αντιπολίτευσης για τα Πρότυπα Σχολεία. Και το λέω μετά λόγου γνώσεως, γιατί είμαι απόφοιτος Πρότυπου Σχολείου. Πήγα στο Βαρβάκειο, δίπλα μου καθόταν ο γιος θυρωρού, παραπίσω ο γιος περιπτερά η συντριπτική πλειονότητα των συμμαθητών  μου ήταν λαϊκής και μεσαίας τάξης. Όλοι τους λαμπρά μυαλά ως συνέπεια των αδιάβλητων εισαγωγικών εξετάσεων. Ευεργετικότατη και η μεταξύ μας άμιλλα, που οδήγησε σε εισαγωγή στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σε ποσοστό άνω του 95%. Αξίζουν βέβαια συγχαρητήρια στους καθηγητές μας, (να τους ευχαριστήσω και εγώ από καρδιάς), που- όπως θυμάμαι- αξιολογούνταν και αυτοί τακτικότατα.

Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, να χαρακτηρίζεται έναν τέτοιο Σχολείο ελιτίστικο. Η ελίτ δεν χρειάζεται Πρότυπα Σχολεία έχει όλη την άνεση να στείλει τα παιδιά της σε ιδιωτικά. Τα λαϊκά στρώματα χρειάζονται τα Πρότυπα Σχολεία για να μπορούν τα παιδιά τους με έφεση στη μάθηση  να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους. Για τα παιδιά με έφεση στον αθλητισμό ή στη μουσική, υπάρχουν τα αθλητικά και μουσικά σχολεία, γιατί να μην υπάρχουν αντίστοιχα τα Πρότυπα Σχολεία για τα παιδιά με έφεση στη μάθηση; Έχετε αντιληφθεί κ.κ. συνάδελφοι της Αριστεράς ότι με τη στάση σας ενάντια στα πρότυπα σχολεία για όλους – και μάλιστα σε όλη την Ελλάδα – ουσιαστικά υπερασπίζεστε τα προνόμια της οικονομικής ελίτ;

Από προσωπική εμπειρία θα ήθελα να μιλήσω και για τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο. Πώς είναι δυνατό να υποστηρίζετε ότι είναι βλαβερό; Το μυαλό του νηπίου είναι σφουγγάρι, ιδιαίτερα στις ξένες γλώσσες και η εκμάθησή τους ενισχύει την πνευματική τους ανάπτυξη. Το ξέρω γιατί μεγάλωσα δίγλωσσος και αποδείχθηκε ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Και αν δεν θέλετε το προσωπικό μου παράδειγμα, δέστε τι γίνεται με τα παιδιά των μεταναστών μας σε όλο τον κόσμο. Είναι ευεργετικό να μεγαλώνουν μιλώντας δύο ή και περισσότερες γλώσσες. Για τον ίδιο λόγο επικροτώ και την αύξηση των ωρών διδασκαλίας αγγλικών στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ας μην ξεχνάμε ότι όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο δύσκολα μαθαίνεις ξένη γλώσσα, ενώ αν έχεις μάθει μία από μικρός, τότε η δεύτερη και η τρίτη μαθαίνονται ευκολότερα. Ο εγκέφαλος έχει εξοικειωθεί με τη διαδικασία εκμάθησης. Και εμείς οι Έλληνες πρέπει να είμαστε πολύγλωσσοι στη σύγχρονη διεθνή συγκυρία.

Επικροτώ επίσης την επαναφορά της διαγωγής. Δεν σας αρέσει η λέξη; Δεν σας αρέσουν οι λέξεις κοσμιοτάτη και κοσμία; Ας βρούμε άλλη περιγραφή. Αλλά δε γίνεται ο νταής του σχολείου να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Δεν γίνεται ο σχολικός εκφοβισμός να μην έχει συνέπειες. Πρέπει τα παιδιά να μαθαίνουν να σέβονται τα δικαιώματα των συμμαθητών τους.

Θα ήθελα κλείνοντας να κάνω κάποιες προτάσεις, να συνεισφέρω κα. Υπουργέ σε μία περαιτέρω βελτίωση. Για παράδειγμα, πρώτη πρόταση: Η λειτουργία των ΕΔΕΑΥ, των Επιτροπών Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης, ο Ψυχολόγος και η Κοινωνική Λειτουργός, δηλαδή, που πηγαίνουν  μια φορά την εβδομάδα σε κάποια σχολεία είναι ένας θεσμός που πρέπει να γενικευτεί σε όλα τα σχολεία. Είναι σημαντική η βοήθεια τους στη λειτουργία των σχολείων με την επίλυση προβλημάτων που υπάρχουν στις σχέσεις γονέων μαθητών και εκπαιδευτικών. Ακόμη και η καθημερινή παρουσία τους θα ήταν αναγκαία και θα  βοηθούσαν ουσιαστικά στην καλύτερη αντιμετώπιση θεμάτων μαθητών και γονέων.

Μία άλλη πρόταση είναι το  κράτος να εφοδιάζει με λάπτοπ όλους τους μαθητές στην Δ΄ τάξη του Δημοτικού σχολείου και με τάμπλετ στην Α΄ τάξη. Με τον τρόπο αυτό σε χρονικό διάστημα τριών ετών όλοι οι μαθητές θα έχουν τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό που χρειάζονται. Μάθημα πληροφορικής γίνεται από την Α΄ τάξη του Δημοτικού, συνεπώς όπως στα υπόλοιπα μαθήματα δίνονται βιβλία, στο μάθημα της πληροφορικής να δίνονται τάμπλετ ή λάπτοπ αντίστοιχα. Ξέρω ότι έχει γίνει ένα βήμα αλλά το να υπάρχουν πέντε –έξι τάμπλετ σε ένα ολόκληρο Σχολείο είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Είναι προφανές ότι, αν θέλουμε να αναβαθμίσουμε την εκπαίδευση στην Ελλάδα πρέπει εκτός από νόμους και εγκυκλίους με οδηγίες κλπ, να προχωρήσουμε σε μία λελογισμένη αύξηση δαπανών που όμως θα έχουν συγκεκριμένη στόχευση.

Πόσοι μαθητές εισάγονται στο Δημοτικό Σχολείο κάθε χρόνο; 100.000.

Δεν μπορούμε να διαθέσουμε 10 εκατ. για να έχουν από ένα τάμπλετ ή αντίστοιχα στην Δ’ Δημοτικού 20 εκατ. ευρώ για  ένα λάπτοπ; Είναι η κατεξοχήν επένδυση στο μέλλον μας, που θα πιάσει τόπο.

Ξέρω ότι οι γνωστοί συνδικαλιστές της οπισθοδρόμησης και της απόσυρσης κάθε τεχνολογικού μέσου θα είναι αντίθετοι. Θυμίζουν λίγο τους Λουδιστές του 19ου αιώνα που έσπαγαν τις μηχανές εργοστασίων, γιατί θεωρούσαν, ότι τους έκλεβαν τη δουλειά. Πρέπει, όμως, να προχωρήσουμε μπροστά όχι να γυρνάμε αιώνες πίσω. Πρέπει να πάμε την εκπαίδευσή μας μπροστά, για να πάει και η Ελλάδα μπροστά και με το νομοσχέδιο αυτό γίνονται μεγάλα βήματα.

Ευχαριστώ»