Εύβοια: Χόρεψαν το χορό της Καμάρας στο Αλιβέρι μετά από δύο χρόνια (pics)

Ο χορός της Καμάρας είναι ένα έθιμο του Αλιβερίου. Χορεύεται κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα στο προαύλιο του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου Αλιβερίου. Όταν οι Ηπειρώτες μάστοροι τέλειωσαν το χτίσιμο του ναού, χόρεψαν αυτό το χορό, για να γιορτάσουν το γεγονός και από τότε χορεύεται κάθε χρόνο.

Ο χορός της Καμάρας είναι ένα έθιμο του Αλιβερίου. Χορεύεται κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα στο προαύλιο του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου Αλιβερίου. Όταν οι Ηπειρώτες μάστοροι τέλειωσαν το χτίσιμο του ναού, χόρεψαν αυτό το χορό, για να γιορτάσουν το γεγονός και από τότε χορεύεται κάθε χρόνο. Η προσέλευση του κόσμου είναι πολύ μεγάλη. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούν στο πέτο ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Τα λόγια του χορού, που θυμίζουν έντονα το ποίημα του Γιοφυριού της Άρτας, απαγγέλλει φωναχτά ένας, και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο χορό τα επαναλαμβάνουν. Παλαιότερα, αυτός που τραγουδάνε ήταν ο νονός της θείας μου της Χάρης. Το τραγούδι μιλά για μια καμάρα που χτιζόταν, αλλά το βράδυ γκρεμιζόταν. Ξαφνικά τη λύση δίνει ένα πουλάκι, που λέει ότι αν δε στοιχειώσει άνθρωπος, και συγκεκριμένα η γυναίκα του πρωτομάστορα, η καμάρα δε θα στεριώσει. Ο πρωτομάστορας δεν θέλει, αλλά με δόλο, ότι τάχα του έπεσε η βέρα του στην καμάρα, φωνάζει τη γυναίκα του να του τη βρει. Αυτή έρχεται, και όταν καταλαβαίνει τι πραγματικά συμβαίνει, του ζητά να τη βγάλει από την καμάρα. Του υπενθυμίζει το παιδί τους. Όμως ο πρωτομάστορας είναι αποφασισμένος. Η γυναίκα καταριέται να πέσει η καμάρα, όταν περάσει ο άντρας της, ενώ “να σιέται να λιγιέται”, όταν περνάει ο γιόκας της.

Τα λόγια:

Σαράνταπέντε Μάστοροι
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και εξήντα μαθητάδες Για να ζήτε λεγετέτο
Καμάρα χτίζουν στο γιαλό
Μαρέ εύγα δες
Γεμ σε τούτο το γεφύρι
Για να ζήτε λεγετέτο
Ολημερίς το χτίζανε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ το βράδυ γκρεμιζόταν
Για να ζήτε λεγετέτο Φιρμάνι απ’ το βασιλιά
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να κόψουν τους μαστόρους
Για να ζήτε λεγετέτο Πουλάκι πήγε κι έκατσε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ στο φρύδι της Καμάρας
Για να ζήτε λεγετέτο
Δεν κελαηδούσε σαν πουλί
Μαρέ εύγα δες
Γεμ μήτε σαν χελιδόνι
Για να ζήτε λεγετέτο Μον’ κελαηδούσε κι έλεγε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ ανθρώπινη λαλίτσα
Για να ζήτε λεγετέτο
Αν δεν στοιχειώσει άνθρωπος
Μαρέ εύγα δες
Γεμ καμάρα δε στεριώνει
Για να ζήτε λεγετέτο Ούδε πτωχός ουτ’ άρχοντας
Μάρε εύγα δες
Γεμ μήτε κάνας στρατιώτης
Για να ζήτε λεγετέτο Μόνον του Πρωτομάστορα
Μάρε εύγα δες
Γεμ την έμορφη γυναίκα
Για να ζήτε λεγετέτο
Σαν τα΄κουσε ο μάστορης
Μάρε εύγα δες
Γεμ πολύ του κακοφάνε
Για να ζήτε λεγετέτο Μαντάτα πάνε κι έρχονται
Μάρε εύγα δες
Γεμ στου μάστορη το σπίτι
Για να ζήτε λεγετέτο Αντε άντε μαστόρισσα
Μάρε εύγα δες
Γεμ και ο μάστορης σε θέλει
Για να ζήτε λεγετέτο
Πες μου τε αν είναι για καλό
Μάρε εύγα δες
Γεμ να στολιστώ και να ‘ρθω
Για να ζήτε λεγετέτο
Κι αν είναι γι άλλο τίποτα
Μάρε εύγα δες
Γεμ ας είμαι όπως είμαι
Για να ζήτε λεγετέτο ’ντε άντε μαστόρισσα
Μάρε εύγα δές
Γέμ’ ας είσαι καθώς είσαι
Για να ζήτε λεγετέτο
Οταν την είδε ο μάστορης
Μάρε εύγα δες
Γεμ άρχισε να δακρύζει
Για να ζήτε λεγετέτο Τι έχεις μάστορη και κλαίς
Μάρε εύγα δες
Και τα δάκρυα σκουπίζεις
Για να ζείτε λεγετέτο Χρυσή αρρεβώνα μου πεσε
Μάρε εύγα δες
Γεμ στον μπάτο της καμάρας
Για να ζήτε λεγετέτο
Θέλω να μπείς να την ευρείς
Μάρε εύγα δες
Γεμ και πα, Γεμ και πάλι σε τραβά
Για να ζήτε λεγετέτο Σαράντα οργιές η μπόλια μου
Μάρε εύγα δες
Γεμ και ‘ξήντα τα μαλλιά μου
Για να ζήτε λεγετέτο
Και δέστε με απ’ τα μάσχαλα
Μάρε εύγα δες
Γεμ κρεμάσατε με μέσα
Για να ζήτε λεγετέτο
Εγύρισα, τριγύρισα
Μάρε εύγα δες
Γεμ τίπο, γεμ τίποτα δεν ευρήκα
Για να ζήτε λεγετέτο
Μόνον ανθρώπων κόκκαλα
Μάρε εύγα δες
Γεμ μικρών παιδιών κεφάλια
Για να ζήτε λεγετέτο Τράβα με πάνω Μάστορη
Μα ρε εύγα δες
Γεμ ‘ραβώνα δε ευρήκα
Για να ζήτε λεγετέτο Ουδ’ αρραβώνα μου ‘πεσε
Μάρε εύγα δες
Μονέ για μονέ για στοιχειά σε ‘βαλαν
Για να ζήτε λεγετέτο Τράβα με πάνω Μάστορη
Μάρε εύγα δες
Γεμ έχω παιδί στην κούνια
Για να ζήτε λεγετέτο ’λλοι κουνούνε το παιδί
Μάρε εύγα δες
Γεμ άλλοι γεμ άλλοι το μαλώνουν
Για να ζήτε λεγετέτο Τράβα με πάνω Μάστορη
Μάρε εύγα δες
Γεμ έχω Γεμ έχω ψωμί στη σκάφη
Για να ζήτε λεγετέτο Αλλοι ζυμώνουν το ψωμί
Μάρε εύγα δες
Γεμ κι άλλοι, γεμ κι άλλοι
θε να τοφάνε
Για να ζήτε λεγετέτο
Τρεις αδερφάδες ήμαστε
Και οι τρεις κακογραμμένες
Για να ζήτε λεγετέτο
Η μια στοιχειό στην Παναγιά
Μαρέ εύγα δες
Γεμ η α Γεμ η άλλη στο μοναστήρι Για να ζήτε λεγετέτο
Κι εγώ η κακορίζικη
Μαρέ εύγα δες
Γεμ σε τούτο δω το ρέμα
Για να ζήτε λεγετέτο
Ως τρέμει η καρδούλα μου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να τρέμει η καμάρα
Για να ζήτε λεγετέτο
Πως πέφτουν τα μαλάκια μου
Μαρέ εύγα δες
Να πέφτουν οι διαβάτες
Για να ζήτε λεγετέτο
Οταν περνά ο γιόκας μου
Μάρε εύγα δες
Γεμ να σιέται να λιγιέται
Για να ζήτε λεγετέτο
κι όταν περάσει ο Μάστορης
Μάρε εύγα δες
Γεμ να γκρε Γεμ να γκρεμιστεί
να πέσει
Για να ζήτε λεγετέτο Ψιλή φωνίτσα έβγαλε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ μέσα απ την καρδιά της
Για να ζήτε λεγετέτο
Και ποιος παίρνει την πίκρα μου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και ποιος την εμορφιά μου
Για να ζήτε λεγετέτο Μία δαφνούλα φουντωτή
Μαρέ εύγα δες
Γεμ φωνάζει απ’ το ρέμα
Για να ζήτε λεγετέτο Εγώ παίρνω την πίκρα σου
Μάρε εύγα δες
Γεμ εγώ Γεμ εγώ την εμορφιά σου Για να ζήτε λεγετέτο.