Πανηγυρίζει η Μονή Λευκών – Αγίου Χαραλάμπους στο Αυλωνάρι.
Σήμερα ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στις 3:30 και αύριο η Πανηγυρική Θεία λειτουργία χοροστατούντος του Μητροπολίτη Καρυστίας και Σκύρου κκ Σεραφείμ
Η ιστορία της Μονής
ΜΟΝΗ ΛΕΥΚΩΝ ΑΥΛΩΝΑΡΙΟΥ (Αγίου Χαραλάμπους)
Βρίσκεται δυτικά της Οχθωνιάς σε υψόμετρο 428 μέτρων και έχει κηρυχθεί αρχαιολογικό μνημείο.
Αποτελείται από ένα μεγάλο ορθογώνιο συγκρότημα κτιρίων, με το καθολικό στο κέντρο.
Ιδρύθηκε τον 9ο με 10ο αιώνα και ήταν αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Το 1835 ο στρατηγός Νικ.Κριεζώτης δώρησε εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους και έκτοτε την μετονόμασε σε Άγιο Χαράλαμπο.
Το καθολικό
Είναι ναός βυζαντινού ρυθμού, σταυρεπίστεγος, με επικλινή προέκταση και μεταγενέστερη προέκταση κατά μήκος της βόρειας πλευράς του. Είναι διπλός δρομικός με δύο κλίτη (βόρειο και νότιο). Οι πολλές μεταγενέστερες προσθήκες έχουν αλλοιώσει το αρχικό σχήμα του.
Οι τέσσερις κίονες σήμερα είναι χωρίς κιονόκρανα.
Οι εσωτερικές διαστάσεις του καθολικού και του βορεινού παρεκκλησίου είναι: 10,25 μ Χ 7,72 μ με πάχος τοίχου 0,74 μ.
Οι περισσότερες αγιογραφίες είναι κατεστραμμένες.
Στο τέμπλο και τους τοίχους υπάρχουν οι φορητές εικόνες της Μονής Καρυών. Στο Ιερό υπάρχει κομμάτι ξύλου, με τη μορφή λύρας με την εικόνα του Αγίου Δημητρίου από τη Μονή Καταρράκτη.
Στον εσωτερικό τοίχο, δεξιά της δυτικής εισόδου του ναού υπάρχει κτητορική επιγραφή που γράφει ότι ο ναός ανακαινίστηκε από τον μοναχό Νικόδημο το 1150 επί βασιλείας Μανουήλ Κομνηνού.
Ο Νικ.Κριεζώτης έμεινε νοσηλευόμενος στη Μονή πολύ καιρό (1835) και όταν αποθεραπεύθηκε αφιέρωσε μια εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους, στην οποία αναγράφεται: «ΔΟΣ ΑΓΙΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΙΟΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΡΙΕΖΩΤΗ» και σε άλλη επιγραφή: ¨ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΑΛΗΝΙΚΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ 1835». Επίσης ο Κριεζώτης δώρησε στη Μονή κομμάτι ξύλου από το μαρτύριο του Αγίου Χαραλάμπους (198 μ.Χ.).
Το 1848, όταν μετά το κίνημα που επιχείρησε κατά του Όθωνα αυτοεξορίστηκε στην Κωνσταντινούπολη έστειλε στη Μονή δύο μεγάλα ορειχάλκινα μανουάλια, όπου αναγράφεται: «ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΚΥΡΙΕ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΣΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΡΙΕΖΩΤΗ. ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΤΗ 25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1848».
Ο ηγούμενος Καλλίνικος Γκούμας
Γεννήθηκε στην Αχλαδερή το 1789 και μπήκε στη Μονή ως μοναχός σε ηλικία 11 χρονών, το 1800. Εκεί έμαθε γράμματα και στη συνέχεια, σύμφωνα με την παράδοση, δίδαξε και τον Νικ.Κριεζώτη. Με την έκρηξη της επανάστασης εντάχθηκε ως ιερέας, μαζί με άλλους μοναχούς στο σώμα του Κριεζώτη και πολέμησε στις μάχες στα Βρυσάκια, το Διακόφτι, το Βατήσι, το Μαρμάρι, αλλά και στην Αττική. Μετά τις πρώτες αποτυχίες, πέρασε μαζί με τον Κριεζώτη στη Σκύρο και προσπάθησαν να βρουν πολεμοφόδια στα Ψαρά και στην Κέα.
Το 1823 πήρε μέρος, υπό τον Κριεζώτη, στην πολιορκία της Καρύστου.
Στη συνέχεια με αυλωναρίτικο πλοίο προστάτευσε από ψαριανούς πειρατές τις παραλίες των Πετριών και της Αχλαδερής, σώζοντας πολλά γυναικόπαιδα. Ο Β.Μαυροβουνιώτης έστειλε από τη Σκύρο πειρατικό πλοίο για να συλλάβει τον ηγούμενο. Εκείνος, όμως κατάφερε και τους έδιωξε.
Επίσης, με το πλοίο του έτρεψε σε φυγή μετά από μάχη τούρκικα πλοία υπό τον Μουσταφά Οντάμπαση, που λήστευαν τα ανατολικά παράλια της Καρυστίας.
Το 1834 ο Καλλίνικος ανέλαβε και πάλι την ηγουμενία της Μονής Λευκών.
Στις 15 Οκτωβρίου του 1844 του χορηγήθηκε το εξής πιστοποιητικό συμμετοχής στον αγώνα από τον Ευβοίας Νεόφυτο και τους υποστρατήγους Ν.Κριεζώτη και Β.Μαυροβουνιώτη.
«Ο Πανοσιώτατος ιερομόναχος Καλλίνικος Γκούμας και ήδη ηγούμενος της μονής Λευκών έχων μεθ’ εαυτού και πέντε (5) μοναχούς τους κ.κ. Θεοφάνην Βελισαρίου, Αναγνώστην Αποστόλου, Ιωάννην Αποοστόλου και τους ήδη εσχάτως αποθανώντας Συμεών Τσαντίλην και Ιωάννην ……, κατοίκους της αυτής μονής, δράξας τα όπλα συνοπλίσας και τους μοναχούς του με ιδικά του όπλα, τρέφων εν ταυτώ και πληρώνων αυτούς εξ ιδίων του αδιακόπως τέσσαρα έτη αφ’ ης στιγμής ήλθε μετ’ εμού, υπηρέτησεν υπό την διεύθυνσίν μου στρατιωτικώς και ως ιερεύς υπέρ της ανεξαρτησίας της κοινής Πατρίδος εις τον ιερόν εκείνον αγώνα. Από της αρχής των επί της Ευβοίας πολέμων μέχρι τέλους αυτών παρευρέθη εις τας μάχας εκείνας αίτινες έγιναν: α) εις Βρυσάκια, β) εις το Διακόφτι, γ) εις το Βατήσι, δ) εις το Μαρμάρι Καρύστου και ε) αντιπέραν αυτής εις τα Αλώνια και εις όλας τας μάχας ταύτας έδειξε γενναιότητα αγωνιζόμενος κατά των εχθρών.
Όθεν τω δίδεται το παρόν πιστοποιητικόν έγγραφον διά να του χρησιμεύσει όπου ανήκει».
Η Μονή στα νεώτερα χρόνια
Το 1938 ο μητροπολίτης Καρυστίας Παντελεήμων (Φωστίνης) μετέτρεψε τη Μονή σε γυναικεία, μετέφερε τους μοναχούς στη Μονή Σωτήρος Κύμης και εγκατέστησε στη Μονή Λευκών δέκα μοναχές από τη Μονή Μάντζαρη.
Κατά την κατοχή η Μονή προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες περιθάλποντας και φυγαδεύοντας Έλληνες και Άγγλους στρατιώτες. Γι’ αυτό μετά την απελευθέρωση απονεμήθηκε στην ηγουμένη Κασσιανή Φουρτουλάκη το μετάλλιο των εξαιρέτων πράξεων.
Το 1987 έγινε ριζική ανακαίνιση του καθολικού και κάτω από το δάπεδο βρέθηκαν δύο κεραμοσκεπείς τάφοι με οστά τριών ανδρών.
Δίπλα στη Μονή λειτούργησαν από το 1951 μέχρι το 1974 μαθητικές κατασκηνώσεις της Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Κύμης.
Η Μονή σταμάτησε να λειτουργεί για λίγα χρόνια και επανιδρύθηκε ως γυναικεία το 1985.
Η δύναμή σε μοναχούς εμφανίζεται στις σχετικές απογραφές ως εξής: 12 το 1879, 11 το 1889, 28 το 1896, 7 το 1907, 17 το 1920, 13 το 1928. 37 το 1940, 10 το 1951, 6 το 1961, 2 το 1971, 2 το 1981, 5 το 1991, 6 το 2001.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για την Εύβοια
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις για την Ελλάδα και τον Κόσμο στο evima.gr