Η μονή του Οσίου Δαβίδ του Γέροντα βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Καβαλάρης με υψόμετρο 930 μέτρων, στον δήμο Ελυμνίων, στην Βόρεια Εύβοια.

Η μονή είναι ανδρική. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή χρονολογία ίδρυσης της μονής, αλλά γνωρίζουμε ότι όταν ο Όσιος Δαβίδ δημιούργησε τη μονή, το έκανε πάνω σε προϋπάρχων ναό.

Ο Όσιος Δαβίδ έζησε γύρω στο 1550 άρα η μονή υπήρχε πριν το 1500, η οποία είχε καταστραφεί από τους Τούρκους μετά την κατάληψη της Εύβοιας.

Η μονή βοήθησε την ελληνική επανάσταση με αποτέλεσμα την καταστροφή της από τους Τούρκους. Σώζεται στη μονή δανειστήριο του Αγγελή Γοβιού, ο οποίος δανείστηκε 1000 γρόσια για την ενίσχυση της επανάστασης.

Στη μονή υπάρχουν τα τίμια λείψανα του Οσίου Δαβίδ του Γέροντα καθώς και άλλα προσωπικά του αντικείμενα. Γύρω από την μονή υπάρχουν αρκετά εκκλησάκια αφιερωμένα σε διάφορους Αγίους ενώ μετά από μονοπάτι 20′ βρίσκεται το ασκητήριο του οσίου Δαβίδ.

Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπάρχει το ¨Αγιονέρι”. Σύμφωνα με την παράδοση, εδώ χτύπησε με το ραβδί του ο όσιος Δαβίδ, ένα βράχο και ανέβλυσε ιαματικό νερό. Ημέρες Πανηγύρεων: Μεταμορφώσεως του Κυρίου (6/8), Οσίου Δαυΐδ (1/11), Αγίων Αναργύρων (1/7), Αγίου Χαραλάμπους (10/2), Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15/8) και Αγίου Γεωργίου (23/4).

Το μεγάλο θαύμα στην Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ

Από το πρωί εξαιτίας της πυρκαγιάς στη Βόρεια Εύβοια είχε σημάνει συναγερμός…Χωριά εκκενώνονταν το ένα πίσω από το άλλο… Ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς, τόνιζε ότι τη μέγιστη σημασία έχει η ανθρώπινη ζωή, άρα οι περιουσίες έπρεπε να εγκαταλειφθούν στο έλεος της πύρινης λαίλαπας, προκειμένου να μην χαθεί άνθρωπος….

Εκείνη την ημέρα, μεταξύ άλλων, το Κέντρο Επιχειρήσεων για την πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει από το προηγούμενο μεσημέρι αποφάσισε και διέταξε την εκκένωση του μοναστηριού του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία στο Δήμο Μαντουδίου.

Οι Προσκυνητές, που ήταν στη Μονή, απομακρύνθηκαν σε ασφαλές έδαφος. Μόνο δύο Πατέρες παρέμειναν στο Μοναστήρι, ενώ ο Γέροντας με τους υπόλοιπους μοναχούς, εντολή του Σεβ. Μητροπολίτου Χαλκίδος, μετέβησαν σε ασφαλή χώρο, απ’ όπου επρόκειτο να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της κατάστασης.

«Ό,τι θέλει ο Θεός», είχε πει ο Γέροντας Γαβριήλ τότε…

Η κατάσταση χαρακτηριζόταν κρίσιμη, με τις φλόγες να έχουν κυκλώσει το Μοναστήρι, φθάνοντας σε απόσταση ακόμα και 40 μέτρων από τη Μονή. Οι δύο μοναχοί, παρά τις εκκλήσεις της αστυνομίας αλλά και των επιτελών της Περιφέρειας, του Δήμου και της Πυροσβεστικής, δεν το εγκατέλειψαν, λέγοντας πως «θα μείνουν εκεί να το υπερασπιστούν». Μαζί τους, και κάτοικοι της περιοχής που μετέβησαν εκεί για συμπαράσταση.

Ο ηγούμενος της Μονής, γέροντας Γαβριήλ, προτού απομακρυνθεί, κάνοντας υπακοή στον Σεβ. Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο, δήλωνε: «Μας έχουν πνίξει οι καπνοί… Η φωτιά απέχει περίπου στο 1,5 χιλιόμετρο από το μοναστήρι μας. Δεν μπορούμε να δούμε και εμείς. Βλέπουμε καπνούς να έρχονται πάνω μας. Από τους αδερφούς που φτάνουν στο μοναστήρι μαθαίνουμε νέα για το σημείο που έχει φτάσει η φωτιά. Η Παναγία και ο Άγιος Γέροντας να βάλουν το χέρι τους, να μη φτάσει μέχρι εδώ. Καταστρέφει τα πάντα».

Ο Ηγούμενος έκανε έκκληση για προσευχή σε όλο τον κόσμο…

Την ίδια στιγμή πολλές από τις διαβάσεις που οδηγούν από τη Λίμνη προς το Μοναστήρι μέσα από τα χωριά κατέρρεαν, καθώς έπεφταν καμένες κολώνες, καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος, καμένα δέντρα που δεν επέτρεπαν στα αυτοκίνητα της Πυροσβεστικής να κινούνται στην περιοχή.

Αγωνία…

Ούτε ένα πυροσβεστικό όχημα δεν επιχείρησε κοντά στο μοναστήρι…

Νωρίς το απόγευμα, το Πρακτορείο «Ορθοδοξία» επικοινωνεί με τους μοναχούς… Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας, η φωτιά έχει “γλείψει” το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ Ευβοίας. Οι μοναχοί, ωστόσο, δίνουν, μαζί με τον Γέροντα Γαβριήλ, το μήνυμα ότι είναι καλά.

Μαθαίνουμε ότι οι εναπομείναντες μοναχοί στην Ιερά Μονή μάζεψαν τα ιερά λείψανα και σεβάσματα του ιερού χώρου, αλλά τελικώς οι ζημιές είναι ελάχιστες. «Ο Θεός βοήθησε και η φωτιά εστράφη προς άλλη κατεύθυνση κατά τις κρίσιμες στιγμές. Εξάλλου, πολλά δένδρα κόπηκαν περιμετρικά και έτσι υποβοηθήθηκε η ανάσχεση της επιθετικής πυρκαγιάς», λένε.

«Οι Άγιοι Γέροντες Δαυίδ, Ιάκωβος και Κύριλλος βγήκαν μπροστά… Δεν άφησαν ποτέ κανέναν από εμάς.. Θα άφηναν το σπίτι τους;».

Ο Γέροντας κάνει λόγο για τρανταχτό και κατάφανερο θαύμα τις κρίσιμες ώρες της επίθεσης της πύρινης λαίλαπας στο μοναστήρι κατά το απόγευμα της Τετάρτης, 4ης Αυγούστου.

«Περιμέναμε ότι θα βρούμε στάχτη το μοναστήρι», είπε, «αλλά είχαμε τελεία εμπιστοσύνη στον Θεό και στους Αγίους». Συζητώντας μαζί του, έγινε λόγος για «φωτιά που έκαιγε αλλά ουσιαστικά δεν έκαιγε, καθώς γύρω από το μοναστήρι συντηρήθηκε ζωντανή και καταπράσινη βλάστηση, αν και η λαίλαπα “έγλειφε” τις μάνδρες του ιερού χώρου».

Στο μεταξύ, όλα τα παρεκκλήσια του Ιεράς Μονής παρέμειναν εντελώς άθικτα. «Αν κι εκείνα έδειχναν ότι είναι τυλιγμένα στις φλόγες και όλοι υπέθεταν ότι δε θα σωθούν, σώθηκαν με τη βοήθεια του Θεού», είπε ο Γέροντας στο Πρακτορείο μας. Οι ζημιές ήταν λίγες και ήδη από πολύ νωρίς η αδελφότητα λειτούργησε και λιτάνευσε τα ιερά σεβάσματα.

Σύμφωνα με τον Γέροντα, στην αυλή συναντούσε κανείς ορισμένα αποκαϊδια, αλλά η μαρτυρία για το συγκλονιστικό θαύμα της διάσωσης της Μονής γέμισε με ελπίδα την αδελφότητα για το μέλλον.

Ο Γέροντας Γαβριήλ, κατά την τηλεφωνική συνομιλία μας, ήταν ήρεμος, γαλήνιος και επέμεινε ότι συνέβη μεγάλο και εκκωφαντικό θαύμα. Οι φλόγες ήταν 30 και 40 μέτρα, όπως είπε χαρακτηριστικά. Οι εθελοντές όντως βοήθησαν και είχαν μεγάλο ρόλο, τόνισε ο Καθηγούμενος, αλλά κανείς εκτός από τον Θεό δεν μπορούσε να σώσει το μοναστήρι.

Επιστροφή στην Ιερά Μονή με βουρκωμένα μάτια: «Είναι ζωντανός Άγιος, παιδιά μου, ο Γέροντας Δαυίδ»

Η αδελφότητα και ο Γέροντας Γαβριήλ επέστρεψαν σύντομα στην Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ μετά την αναγκαστική εκκένωση. Ο Γέροντας με την αδελφότητα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι όμως ήταν καλά στην υγεία τους και επέστρεψαν τελώντας τη Θεία Λειτουργία για τα Προεόρτια της Μεγάλης Δεσποτικής Εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

«Ευχαριστούμε τον Θεό που μας αξίωσε να τελέσουμε την Θεία Λειτουργία και σήμερα. Την ξεκινήσαμε κάπως αργά λόγω των συνθηκών. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε με όλη μας την καρδιά τους τον Κύριο της Δόξης, τον Θεό μας την Παναγία μας τους Αγίους μας Δαυίδ και Ιάκωβο και τον Άγιο Γέροντα Κύριλλο και όλους τους Αγίους» είχε αναφέρει μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ.

Ο Γέροντας κατά την πρώτη Θεία Λειτουργία εξέφρασε το παράπονό του ότι δεν έγιναν σωστά κάποια πράγματα στις προσπάθειες πυρόσβεσης, ενώ είχε ευχαριστήσει τους εθελοντές που βρέθηκαν εκεί και συμπαραστάθηκαν με όλες τις δυνάμεις τους.

Πέρσι, κατά την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, ο Ηγούμενος της Μονής μίλησε και πάλι για θαύμα, ευχαριστώντας την Παναγία για τις σωστικές της πρεσβείες, μαζί με τον Άγιο Δαυίδ, τον Άγιο Ιάκωβο, αλλά και για τις ευχές του μακαριστού γέροντος Κυρίλλου και όλων των Πατέρων, που εγκαταβίωσαν σε αυτήν την Μονή.

 Ο γέροντας Γαβριήλ είπε ότι έμειναν μέχρι τελευταία στιγμή στο Μοναστήρι, ώσπου έκαναν υπακοή στον Επίσκοπό τους και απομακρύνθηκαν. Βρέθηκαν απέναντι, στον Δρυμώνα, και έβλεπαν τις φλόγες 40-50-70 μέτρων να τυλίγουν το Μοναστήρι, αλλά και τα εξωκκλήσια… Οι φλόγες τύλιγαν για ώρες τα ξωκκλήσια… Φυσιολογικά, έπρεπε να είναι στάχτη και στο ένα, της Αγίας Μαρίνης, ενώ εθραύστηκαν τα τζάμια του ιερού εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών, οι λαμπάδες που ήταν στην Αγία Τράπεζα παρέμειναν όρθιες… 

«Όταν βλέπουμε τη φωτιά να φτάνει μέχρι τον φράχτη του κήπου της Μονής και να σβήνει εκεί, τι άλλο από θαύμα είναι αυτό;», έκανε το ρητορικό ερώτημα ο Γέροντας, αναφέροντας, μάλιστα, πως ο επικεφαλής των 120 Ουκρανών πυροσβεστών, που επισκέφθηκαν την Μονή, έμεινε άναυδος… «Δεν έχει εξήγηση. Μόνο σε θαύμα οφείλεται η κατάσβεση της πυρκαγιάς και η σωτηρία του Μοναστηριού»…

Το ίδιο είπαν και οι Έλληνες πυροσβέστες, με την επικεφαλής τους να αναφέρει συγκινημένη: «Επειδή αγαπούσα τον Όσιο Δαυίδ, πόθος μου ήταν να έρθω να βοηθήσω, αλλά εγκλωβιστήκαμε… Οι φλόγες μας κύκλωσαν…Έπρεπε να φύγουμε… Έδωσα εντολή να περάσουμε μέσα από τις φλόγες…Εγώ έμεινα τελευταία, καθότι ήμουν προϊσταμένη… […] (Έτσι όπως πήγε η κατάσταση) επρεπε να έχουμε καεί… Εμείς ερχόμασταν να βοηθήσουμε τους Αγίους, αλλά τελικά οι Άγιοι βοήθησαν εμάς… Είναι παντελώς ψευδές ότι υπήρχε τείχος πυροσβεστικών οχημάτων που προστάτευαν τη Μονή… Και ένα ελικόπτερο που ήρθε μετά από εκατοντάδες εκκλήσεις δικές μας, ήρθε αφού η φωτιά είχε κατακαύσει τα πάντα και έριξε μόνο δύο ρίψεις -στο δρόμο και στο βουνό- και εξαφανίστηκε. Το μοναστήρι σώθηκε από θαύμα»…

Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από την επιστροφή των Μοναχών: